فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
عقبه تاریخی که از حضور و مشارکت زنان در ایران ثبت شده است برای وضعیت فعلی جامعه نیز پیام روشنی دارد. با نگاهی هرچند گذرا به این تاریخ ثبت شده، می‌توانیم این استنباط کلی را داشته باشیم که هر جا ارزش‌گذاری به زنان و توجه به مطالبات اجتماعی و فرهنگی آنها جدی گرفته شده، در مقابل زنان نیز فعالانه به میدان آمده و در مشارکت‌های اجتماعی سنگ تمام گذاشته و موتور محرکه مردان نیز بوده و هستند. این مساله در چندین دوره از زمان پیروزی انقاب و در دهه‌های بعد و در وقایع دیگر از جمله بحث دفاع مقدس دیده شده است و به طور حتم اگر حضور زنان و تصمیم جدی آنها برای مشارکت و پشتیبانی مطرح نبود، موفقیت‌هایی که در دفاع مقدس به دست آوردیم را نمی‌داشتیم.
حضور زنان به عنوان مدیران خانواده‌ها و مشارکت جدی آنها در دفاع مقدس، حمایت‌های معنوی و حتی حضور آنها در صحنه‌های نبرد همه و همه نشان‌دهنده این است که زنان چقدر می‌توانند در شکل گیری حرکت‌های اجتماعی موثر باشند و این تاثیر را در لایه‌های دیگر جامعه گسترش دهند در مقابل در قبال تلاش زنان در عرصه‌های مختلف طی دولت‌های گذشته، مطالبات آنها آن طور که باید پیگیری نشده و این موضوع از عدم توجه و مشارکت آنها در فعالیت‌های اجتماعی و عدم حضورشان در سطوح مدیریتی کشور تا بی‌توجهی به مطالبات معمولی زنان همانند حضور در اماکن ورزشی و صحنه‌های فرهنگی و اجتماعی به صورت جدی وجود داشته که همه پشت گوش انداخته‌اند. هر انتخاباتی که انجام شده– اعم از انتخابات شورای شهری و ریاست‌جمهوری و مجلس – همه و همه در اولویت خود توجه به حقوق و مطالبات زنان را بیان کرده اما در اکثر مواقع در حد شعار باقی مانده و حتی برخی موارد اصطلاحی که به کار می‌برند که زنان ابزاری برای کسب هویت اجتماعی نگاه شده‌اند اما بعد از رای آوری مطالبات را فراموش کرده و اولویت‌های دیگری را قرار داده‌اند و همین رویه غلط زمینه ایجاد دلسردی و ناامیدی را به وجود آورده است.
انتخابات مجلس در پیش است اما خود نمایندگان زنان مجلس آنگونه که باید و شاید برای کسب مطالبات زنان تلاش نکردند. چه نمایندگان آقا و چه خانم اصلاح‌طلب که همواره مدعی توجه به مطالبات زنان بوده‌اند در بزنگاه‌ها درگیر مصلحت‌اندیشی شده‌اند.
این موضوع درمورد ریاست‌جمهوری و مجلس صادق بوده است. آقای روحانی در تمامی نطق‌های انتخاباتی خود به این مقوله پرداخت که مطالبات زنان باید جدی گرفته شود اما حتی حداقل‌های مطالبات زنان مثل توجه به حضور زنان در پست‌های اجرایی و حضور زنان در کابینه متاسفانه چشم‌پوشی شد. اینکه در آینده چطور می‌خواهیم این اعتماد را برگردانیم کار سختی است. اگر به واقع به دنبال یک انتخابات پرشورتر هستیم، باید پیگیری مطالبات زنان را از مقوله‌ای شعاری به مساله‌ای واقعی و هدفمند تبدیل کنیم.
شک نباید داشت که با کمرنگ شدن مشارکت زنان، مشارکت خانواده‌ها و مردان نیز کاهش می‌یابد.
منبع: روزنامه سازندگی