شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
انتخابات 1400 از آن جهت در سال پیش از خود تا این حد درگیر مسائل حاشیهای شده است که بیش از حد تصور زیر سایه انتخابات اسفند 98 قرار گرفته است؛ به این معنی که مکررا از طرف هر دو جریان سیاسی عنوان میشود که انتخابات خرداد 1400 مشابه تجربه انتخابات اسفند 98 است؛ با ردصلاحیتهای گسترده و رقابت اصولگرایان با هم و البته پیروزی اصولگرایان بر یکدیگر. البته تغییر دولت در امریکا تا اندازهای ادبیات و فضای داخلی را تغییر داد اما واقعیت این است که هنوز این انتخابات از زیر سایه انتخابات مجلس یازدهم بیرون نیامده است. هدف از این نوشتار این نیست که بگوییم انتخابات خرداد 1400 چه شرایطی پیدا میکند یا قرار است در شش ماه پیش رو تغییراتی حاصل شود یا خیر، بلکه باید به نتیجه نوع انتخاباتی که در اسفند 98 پشت سر گذاشتیم به خوبی دقت کنیم. ردصلاحیت گسترده منجر به رقابتی با مشارکت پایین شد و بارها پیش از این تاکید شده است که انتخابات کممشارکت مشکل سیاسی نیست بلکه مشکل امنیتی است. از این زاویه به نظر میآید اصولگرایانی که مکرر بر این اصل تاکید می کنند که باید همه اصلاح طلبان ردصلاحیت شوند یا چهرههایی از این جریان که میگویند برتری با اصولگرایان در مشارکت کمتر بسیار طبیعی و ایدهآل است، درک درستی از مفهوم امنیت ملی و رقابت مردمی و حق مردم و مردمسالاری ندارند.
مجلس یازدهم در این شرایط تشکیل شده و نتایج آن روشن است. دو مصوبه یکی برخلاف اصول روشن اقتصادی و دیگری برخلاف مصالح ملی تنها و تنها با اهداف انتخاباتی و مبتنی بر لجبازی با دولت خروجی مجلسی است که در این رقابت شکل گفته است. شاید اصولگرایان بتوانند مجلس را با این شیوه تصاحب کنند و بعد از آن وارد ریاست جمهوری شوند؛ اما آیا تا به حال به این نکته اندیشیدهاند که انتخابات خرداد 1400 پایان راه نیست بلکه آغاز راه است. آنها میخواهند تورم افسارگسیخته، جامعه ناامید و روابط بینالملل همراه با تحریمها و تهدیدات خارجی را چگونه رفع کنند؟ فرضا که رئیسجمهور و دولت را به دلیل عدم خروج از برجام به زندان هم انداختند که البته حرف خندهداری است، اما آیا این کار مشکلات اقتصادی ناشی از تحریمها، نبود کنوانسیون مبارزه با پولشویی و قطعنامههای تازه شورای امنیت را سامان می بخشد یا به جایی میرساند؟ انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم بیش از آن که محل سیاسی درباره پایگاه رای بین دو جریان باشد، صحنهای برای آزمایش است.
دولت بعدی با این دنده مجلس یازدهم به شدت درگیر مشکل خواهد بود؛ مگر این که بخواهیم اینگونه تصور کنیم که مجلس به خوبی میداند با چه رویهای حرکت میکند و هدفش تنها تضعیف دولت برای خرداد 1400 است که اگر اینگونه باشد وای بر ما که مجلس در جایگاه وکیل ملت اینگونه رفتار کند.
منبع: روزنامه سازندگی