شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
در مجلس هفتم شورای اسلامی رئیس مجلس جناب حداد عادل در زمانی که مصوبه‌ای که باید تصویب می‌شد را حذف کرد از عبارت عجیبی استفاده کرد. ایشان بر اساس قانون باید مصوبه‌ای مبنی بر افزایش پلکانی قیمت‌ها را اعلام می‌کرد در حالی که آن را لغو و بعد هم این تصمیم را « عیدی مجلس به دولت» خواند. عبارات اخیر رئیس مجلس شورای اسلامی جناب قالیباف مبنی بر این که طرح حمایتی معیشتی هدیه مجلس به مردم است یادآور همان شیوه قانون‌گذاری و همان مجموعه تصمیم‌گیری است. این در حالی است که تجربه آن شیوه قانون‌گذاری دیده شد و هزینه آن طی سالیان زیادی در دو دولت آقای احمدی‌نژاد نیز پس داده شد. با این وجود مجلس یازدهم اصرار دارد قدم در آن راه بگذارد و درست مثل مجلس هفتم که رئیس‌جمهورتراشی کرد، در خانه ملت به جای ملت برای تعیین رئیس‌جمهور تعیین تکلیف کند. اقدامی عجیب‌تر رویه‌ای است که در اصلاح قانون انتخابات در پیش گرفته است؛ دکمه‌ای پیدا کرده و برای آن کت و شلوار می‌دوزند. بسیار برای مردم روشن است که این مجلس بسیاری از گام‌های خود را در راستای اصلاح قانون انتخابات در جهت حمایت و هموار کردن راه آقای قالیباف به ریاست‌جمهوری بر می‌دارد.
در شش ماهی که به انتخابات مانده است با توجه به اینکه مجلس یازدهم، خروجی مناسبی نداشته و برنامه‌ای برای تحقق شعارهای خود نشان نداده است، به دلیل نگرانی از بحران دستاورد فرار به جلو می‌کند، وقتی کمتر از شش ماه به ثبت‌نام مانده است چنین مصوباتی نشان از نگرانی از حضور رقبا دارد.نمایندگان یازدهم به صورت احساسی و یکباره شرایط سنی ایجاد کردند تا به حساب خودشان برای رقابت‌های خرداد 1400 چهره‌های با تجربه اصلاح‌طلب، محدودیت ایجاد کنند.
البته این مسئله تنها درباره رقابت و حذف اصلاح‌طلبان نبود و گعده آقای رئیس مجلس سعی دارد در رقابت‌های درونی اصولگرایان نیز با قانون‌گذاری سلیقه‌ای دست برتر را داشته باشد.
در کنار همه این مسائل رقابت‌های انتخاباتی درون اصولگرایان نیز در جریان است. بسیاری از پیشنهاداتی که در صحن مطرح می‌شود به خوبی گویای این امر است که بخشی از جریان اصولگرایی در درون مجلس با ریاست قالیباف بر مجلس و البته کاندیداتوری او برای انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم مخالف هستند بنابراین مکرر پیشنهاداتی مطرح می‌کنند که بر اساس آنها بتوانند حضور و کاندیداتوری قالیباف را در انتخابات محدود کنند. این نشان می‌دهد خانه ملت که باید مشغول قانون‌گذاری برای منفعت و گره‌گشایی از مشکلات مردم باشد به صحنه نزاع انتخاباتی و اختلافات درون‌جناحی جریان اصولگرا تبدیل شده است.
رئیس مجلس هم که به عنوان نماینده سوگند یاد کرده است تا مدافع منافع ملت باشد گویی بهارستان و جایگاه هیئت رئیسه مجلس را سکویی برای حرکت به سمت پاستور دیده است. گویی از سکوی بهشت برای رسیدن به پاستور ناامید شده و حالا سعی دارد در جایگاه ریاست قوه قانون‌گذاری با قانون‌گذاری شخصی راه را برای رسیدن خود به پاستور هموار کند. روشن است که وقتی نهادی همانند مجلس که محل تضارب آراء برای مدیریت بهتر کشور و نظارت بر حرکت صحیح است کارکرد خود را از دست می‌دهد و دست‌اندرکاران این نهاد جایگاه و رای ملت را سکوی پرش خود می‌کنند، امور از اصل خود خارج شده و در نتیجه اتفاق‌هایی می‌افتد که یکبار تجربه آن را در طی دولت‌های نهم و دهم داشته‌ایم. در حالی که غالب تصمیم‌ها و رفتارهای مجلس‌نشینان در راستای انتخابات ۱۴۰۰ است، مردم با گرانی دسته و پنجه نرم می‌کنند در ابهام رسیدن یا نرسیدن واکسن در این غوغای ویروس کرونا روزگار سپری می‌کنند.
در کنار همه این مسائل نکته عجیب‌تر این که این مجلس با ادعای بهبود شرایط معیشتی بر سر کار آمده است اما در ماه‌های گذشته یا مصوبات پوپولیستی یا در جهت افزایش تورم گام برداشته است یا در حال دوختن کت و شلوار ریاست‌جمهوری به تن آقای قالیباف است. ای کاش از این مسیر دست بردارد و همانند مجلس هفتم خود را بدنام تاریخ نکنند.
منبع: روزنامه سازندگی