محسن هاشمی، رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
چند روز پیش كه سخنان جنابعالی با سفرا كه بخشی از آن مربوط به تلاش شما برای توسعه مترو بود، منتشر شد، من را بر آن داشت تا چند كلمهای بنویسم؛ ولی شرایط سیاسی و مشكلات ناشی از تحریم و سوابق مثبت همكاری با شما و البته حرمت ریاست مجلسی من را بازداشت. با انتشار پیشنویس بودجه 1401 دولت و اعتراض اعضای شورای شهر ششم به بخش مربوط به حملونقل عمومی، چه مترو و چه اتوبوس و البته تصادف در خط 5 مترو كه در طول 23 سال بهرهبرداری بیسابقه بود، لزوم این مكتوب سرگشاده را دوچندان كرد؛ چراكه فرصت تا تصویب بودجه كم است و لزوم حركت حمایتی جدی از طرف شما را میطلبد. مستحضرید که آیتالله هاشمیرفسنجانی در كسوت ریاست مجلس و رئیس مجمع نمایندگان تهران كه هماكنون هر دو موقعیت در اختیار جنابعالی است، به بازدید مكرر مترویی رفت كه توسط دلواپسان آن زمان به ساخت آن پایان داده شده بود. با پیگیریهای مجدانه او ازجمله خطبه نماز جمعه سال 63، شركت در جلسه هیئت دولت سال 64 و جلسات پیاپی با مقامات دولت و بانكها پروژه ساخت مترو در سال 65 دوباره در اوج جنگ تحمیلی فعال شد. خود در كسوت ریاستجمهوری از آن حمایت جدیتری کرد، به صورتی كه در طول دوران سازندگی و اصلاحات مجموعا 1.5 میلیارد دلار و 250 میلیارد تومان به آن اختصاص داده شده بود که حدود 700 واگن برای آن تأمین شد. طبیعتا در این شرایط سخت اقتصادی که موجب مشکلات معیشتی و نارضایتی عمومی مردم نسبت به تأمیننشدن نیازهای اولیه زندگی خود شده است، انتظار افکار عمومی از مسئولان پاسخگویی نسبت به مشکلات و پذیرش مسئولیت کمبودها یا حداقل سکوت است و اینکه مسئولی تمام مشکلات و کمبودها را متوجه دیگران کرده و موفقیتها را ناشی از عملکرد خود بداند، طبیعتا از نظر افکار عمومی پذیرفته نیست. همانگونه که سفیدنمایی کارنامه خود ناپسند است، سیاهنمایی عملکرد دیگران هم اخلاقی نیست و ازاینرو توصیه مداوم آشکار و پنهان من به همکارانم در شورای شهر تهران در دوره گذشته این بود که عملکرد مدیریت شهری در دوره جنابعالی با دیده انصاف مورد بررسی و نقد قرار گیرد و در کنار پیگیری تخلفات، دستاوردها نیز مورد توجه قرار گیرد. پروژه متروی تهران با همه نقاط قوت و ضعفهایش حاصل عملکرد مسئولان جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته است و نمیتوان نقاط مثبت را به حساب یک نفر و کاستیها را به حساب دیگران گذاشت، حتی اگر بخواهیم نقش آیتالله هاشمیرفسنجانی را در فعالکردن متروی تهران در اوج جنگ و بدون بودجه دولتی و همچنین پیشرفت این پروژه در دولت سازندگی را نادیده بگیریم، نمیتوانیم کمکها و اقدامات مثبت دولتهای آقایان خاتمی و احمدینژاد و مدیریتهای شهری پیشین تهران را انکار کنیم.
هماکنون در تهران حدود ۱۶۰ کیلومتر خط متروی زیرزمینی، ۶۰ کیلومتر خط متروی روزمینی، ۱۳۰۰ واگن فعال و ۱۴۰ ایستگاه مترو وجود دارد. این در مجموع در ۲۳ سال گذشته به افتتاح رسیده است و طبیعتا به دلیل آنکه بیش از نیمی از این مدت در دوران مسئولیت جنابعالی در شهرداری تهران سپری شده است، فعالیت انجامشده در این دوران نیز بیشتر از سایر مسئولان بوده است و البته این به معنای نقشنداشتن دولتهای گذشته در دستاوردهای مترو نیست. به طور نمونه کارخانه واگنسازی تهران که مورد اشاره حضرتعالی قرار گرفت، در دوران دولت اصلاحات و شهرداری دکتر احمدینژاد تأسیس شد و اعتبار ارزی قرارداد 600 واگن مترو که دو دوران شهرداری جنابعالی خریداری و وارد متروی تهران شد، از طرف بانک مرکزی دولت آقای احمدینژاد تأسیس یافت؛ بنابراین نقش همه دولتها و شهرداران تهران در موفقیت بهدستآمده و همچنین مشکلات و کمبودها قابل بررسی است. امروز انتظار افکار عمومی از مسئولان، پاسخگویی نسبت به عملکرد خود در برابر نقدهای کارشناسی است و طبیعی است که پذیرش مسئولیت و واقعبینی و انصاف نسبت به کارنامه خود و دیگر مسئولان زمینه قضاوتی منصفانه مردم نسبت به مسئولان نظام را فراهم میکند.از جنابعالی که نقش مثبت و ارزنده ای در توسعه متروی تهران در دوران مسئولیت خود در شهرداری ایفا کردید انتظار می رود در مقام ریاست مجلس، اقدامات لازم مبنی بر اختصاص بودجه ارزی و ریالی لازم جهت تجهیز متروی تهران را صورت دهید تا وضعیت نامناسب ازدحام مسافران مترو در شرایط کرونایی یا سوانح ناشی از فرسودگی و عدم نوسازی تجهیزات را شاهد نباشیم.