علی محمد نمازی، عضو شواری مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
در فرهنگ ایرانی- اسلامی راه تامین معاش و کسب رزق حلال و پاک از اهمیت ویژه ای برخودار بوده است. وقتی می خواستند از سلامت نفس، خوبیها و انسان دوستی کسی تعریف کنند میگفتند رحمت به شیر پاک مادرت و یا رزق حلال که خوردهای. در نظام جمهوری اسلامی که اصولا تاکید بر این امور از اهمیت خاصی برخوردار است، توجه به نحوه تامين زندگی باید از ضرورت بیشتری برخودار باشد.
اما ناخواسته ایجاد بعضی انحصارها و قائل شدن بعضی امتیازات زمینه تبعیض را فراهم نموده است. اگر فرد و یا افرادی در به دست آوردن موقعیت کسب و کار شایستگی و شرایط انتصاب و یا عهدهدار شدن آن شغل و مسئوليت را نداشته باشد و از رانت مصوب و یا غیرمصوب استفاده نماید، حقوق و مزایای دریافتی از نظر پاک و حلال بودن چه جایگاهی دارد؟
به عنوان مثال گزینش های سختگیرانه و یا دخالت دادن بعضی پارامترها که ارتباطی به سنجش توانی و تعهد متقاضی ندارد، موجب خدشه در توزیع فرصت های تحصیلی، شغلی و... میگردد و با اعمال نظارت استصوابی کسانی انتخاب میشوند که اگر انتخابات رقابتي بود قطعا انتخاب نمی شد ،تکلیف دریافتیها و فاصله از مجلسی که باید در راس امور باشد چه میشود؟! یا موضوع تغییر رشته و دانشگاه محل تحصیل بعضی از دانشجویان که با سر زبان افتادن فرزند دبیر کمیسیون صیانت از کاربران فضای مجازی پس از توهین به ملت رخ داد و آن استفاده اعضای هیات های دانشگاهها از سهمیه مراکز آموزشی است. بر اساس قانونی که تصویب شده فرزندان هیاتهای علمی از دانشگاه و یا رشته تحصیلی راضی نیستند تحت شرایط نابرابر می توانند تغییر رشته داده و هم به محل تحصیل واقع در محل اقامت والدین خود تغییر محل دهند. رییس سازمان سنجش قبلا توضیح دادهاند که فرق اینها با دیگران این است که بعد گذراندن ترم اول و دوم میتوانند متقاضی باشند و فرزندان هیاتهای علمی بدون رعایت چنین شرطی از این امتیاز استفاده نمایند! اما ایشان توجه نکرده، آنچه که فرزندان خانوارهای عادی میتوانند استفاده کنند فقط انتقال است و آن هم پس از گذراندن ٧ خوان رستم است. اما فرزندان هیاتهای علمی به هنگام انتخاب رشته، رشته و دانشگاهی را انتخاب میکنند که به سهولت قبول شوند و بعد از آن از قانون تغییر رشته و دانشگاه استفاده و در بهترین دانشگاه ادامه تحصیل دهند. آیا این تبعیض کمی است؟ اولا به طور طبیعی و رقابتي استعداد تحصیل در دانشگاه مقصد را نداشته و نمیتواند با نمرات خوب ادامه تحصیل دهد و ممکن است آویزان اساتید باشد ثانیا از نظر بازدهی کیفیت لازم را ندارد ثالثا بطور قطع و یقین استحقاق موقعیت شغلی را که به دست میآورد، ندارد و حقوق و مزایایی که دریافت می نماید جای شبه و اشکال دارد.
توصیه به حاکمان و مقامات اینکه به منظور پرهیز از تبعیض و رعایت عدالت، رشد و پیشرفت، ارتقای کیفیت، اعتلای علم و دانش و تخصص و افزایش بهرهوری تلاش نمایند همه عرصههای علمی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی را رقابتی نمایند.
منبع: روزنامه سازندگی