سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

در روزهای گذشته خبر استیضاح دو تن از وزرای کابینه دولت سیزدهم منتشر شده که البته به نظر می‌رسد احتمال برکناری آنها با وجود استیضاح کم است. اما اینکه چرا با وجود گذشت زمان اندکی که کمتر از یک سال است از عمر دولت سیزدهم دو وزیر قرار است استیضاح شوند و حتی احتمال استیضاح وزیر سوم هم وجود دارد شاید کمبود نیروی متخصص و باتجربه در حلقه‌ای باشد که رئیس جمهور دولت سیزدهم به آن‌ها اعتماد دارد. در این میان می‌توان اینگونه بررسی که با وجود تنگ نظری که نسبت به نیروهای کاردان و متخصص در این دولت هست، دولت کنونی حلقه اطرافیانش را خیلی کوچک کرده و همین موضوع باعث می‌شود که آدم‌های متخصص و توانمند نتوانند وارد مناصب بالای دولتی شوند.
در دولت‌های مختلف در طول سال‌های پس از انقلاب روسای جمهور تلاش کردند تا بیشتر از نزدیکان و معتمدان و همفکران خود به عنوان وزرای کابینه انتخاب کنند اما بهترین دولت در گذشته دولت مرحوم آقای هاشمی رفسنجانی بود که از جناح‌های مختلف در آن حضور داشتند و آن چه که ملاک تشخیص و عمل بود فقط کارایی بود و اشخاص فقط می‌بایست با دولت از نظر کاری هماهنگ باشند و حتی مخالفین دولت هم می‌توانستند سمت بگیرند.
گواه این مدعا هم آقای میردامادی است که به عنوان استاندار خوزستان منصوب شده بود در صورتی که طیف ایشان دائماً علیه دولت می‌نوشتند. اما در حال حاضر مشاهده می‌کنیم که رویه متفاوتی در پیش گرفته شده است و همین موضوع باعث شده در صورت استیضاح و برکناری وزیر یک وزارتخانه دولت با بحران برای جانشینی آن وزیر روبه‌رو خواهد شد. بنابراین دولت سیزدهم برای اینکه بتواند چنین چالشی را پشت سر گذارد باید بتواند دایره انتخابش را بزرگتر کند.
در کشور آدم‌های توانمندی وجود دارند که می‌توانند در حل مشکلات به دولت کمک نمایند چراکه دولت با مشکلاتی زیادی مواجه است و با توجه به نیروهایی که در کابیته وجود دارند از حل این مشکلاتش ناتوان است. اما با رویه‌ای که در مجلس و دولت دیده می‌شود در خصوص بحث استضاح وزرا بعید می‌دانم استیضاحی صورت پذیرد. معمولاً مباحثی از این دست در حد حرف باقی می‌ماند و به عمل نمی‌انجامد. از سوی دیگر باید به مجلسی نگاه کرد که قصد استیضاح وزرا را دارد، اگر بحث ناکارآمدی افراد مطرح است باید به این نکته هم توجه کرد که نمایندگان مجلس هم باعث ناکارآمدی قوه مقننه شده اند.
چطور همین وزرا با رأی اعتماد مجلس چند ماه پیش با رای بالا انتخاب و وزیر شده‌اند اما حالا بحث استیضاح آن‌ها مطرح است. چطور است که پس از چند ماه بحث استیضاح به میان آورده می‌شود. از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم تاکنون هنوز چند ماهی نگذشته است و اصلاً برای آزمودن وزیر این زمان کافی نیست! اگر موضوع صلاحیت وزرا بود به نظر من از همان اول نباید رأی اعتماد می‌دادند، حالا که نمایندگان مجلس رأی داده‌اند در این زمان کوتاه نمی‌توان فهیمد شخصی کارایی دارد یا خیر! چه اتفاقی در این مدت کوتاه افتاده که قرار بر استیضاح است؟ مگر اینکه از همان اول مشخص شود شخص توان کار در پست انتصابی را ندارد! به خاطر همین فکر می‌کنم که دولت و مجلس از این جهت با یکدیگر همانند و هر دو ناکارآمد هستند. اگر وزیری ضعیف است از اول نباید به او رأی اعتماد بدهند نه اینکه یک وزیر ضعیف را انتخاب کنند بعد استیضاح کنند و وزیر ضعیف دیگری انتخاب شود و این چرخه معیوب مدام ادامه پیدا کند و اتفاق خاصی نیافتد. بنابراین من فکر نمی‌کنم استیضاحی صورت پذیرد.
در این میان باید بررسی شود که چرا دولت سیزدهم نسبت به همکاری با افراد متخصص و باتجربه به رغم خالی بودن کابینه‌اش از چنین افرادی تمایلی ندارد. اما در نهایت با توجه به اینکه دایره اعتماد دولت محدود و کوچک است و از این نظر مجلس نیز با دولت هم عقیده است و بی‌اعتمادی نسبت به افراد خارج از این حلقه وجود دارد نمی‌توان انتظار داشت افراد توانمند کشور وارد بدنه دولت شوند و همین باعث خواهد شد تا زمانی که دولت تمایلی به تعامل و اعتماد با دیگر گروه‌ها نداشته باشد این چرخه احتمال استیضاح وجود دارد که در نهایت هم برکناری وزرا دور از ذهن است و استیضاح فقط در حد حرف باقی خواهد ماند.

منبع: روزنامه سازندگی