غلامحسین كرباسچی
دبیركل حزب كارگزاران
سخنان دو روز قبل رئیسجمهوری امریكا به تعبیر بسیاری از مفسران سیاسی و خبری عجیب و بیسابقه بود. اینكه همزمان رئیس كشوری در قاره امریكا با همه ادعاهای سیاسی و اقتدار به پنج كشور عضو سازمان ملل وقیحانه بتازد و تعبیرات غیردیپلماتیك و از سر كینه و بغض بر زبان آورد هم در تاریخ سازمان ملل و هم در تاریخ امریكا پیشینهای ندارد. اینكه به تعبیر یك سناتور امریكایی در سازمانی كه هدف از تأسیس آن پاسداری از صلح است، ریئجمهوری كشوری مثل امریكا از آن تریبون برای تهدید به جنگ و به رخ كشیدن قدرت نظامی استفاده كند حتما بیسابقه و ناشی از احساس ناتوانی است كه در درون ناپیدای شخصیت ترامپ وجود دارد. گرچه اینكه رهبران سیاسی در دنیا وقتی از عمل به وعدههای انتخاباتی خود و حرفهای پوچ عوامفریبانه شعاری نا امید میشوند رو به سوی دشمنتراشی و رجزخوانی برای تحریك احساسات ملی بیاورند كمسابقه نیست ولی اینكه امریكا در سازمان ملل حرف از نابود كردن كرهشمالی یك كشور عضو سازمان ملل بزند شگفتانگیز است. قطعا این سخنرانی مایه شرمندگی نه ترامپ و حزب جمهوریخواه كه همه سیاسیون و بلكه مردم امریكا در تاریخ این كشور خواهد بود.
اما برای ایران كه درست سه سال قبل یك طرف ایستاده بود و در مقابلش اتحادی از كشورهای اروپایی و امریكا و قدرتهای جهانی و دست به تحریمی بیسابقه و ظالمانه با تحریك و برنامهریزی امریكاییها زده بودند، این صحنه یك موفقیت شگفتانگیز است. امروز در یك حركت معكوس میبینیم امریكا یكطرف ایستاده و ایران در مقابل همراه با قدرتهای بزرگ جهانی اروپا و آسیای حامی منطق و ادعای ایران یك طرف. اینكه بالاترین مسوولان سیاسی اروپا و روسای جمهور كشورها بلافاصله پس از استماع این سخنان در مقابل آن به نفع ایران موضع بگیرند و رسما در برابر امریكا آن را اعلام كنند، نشان از موفقیت بزرگ دیپلماتیك ایران دارد كه نه تنها حقانیت خود را در استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای به دنیا ثابت كرد و نه تنها همه همراهان سابق امریكا در برابر خود را به مقابله با امریكاییها واداشته كه به گونهای در صحنه سیاسی بینالملل در این سه ساله ظاهر شده و پروژهای را پیش برده كه بالاترین قدرت اجرایی امریكا اعلام «شرمندگی» از برجام را در یك عرصه بزرگی چون تریبون سازمان ملل اعلام كند و تنها كسی كه برای او كف بزند نتانیاهو و همراهان او باشند. آیا نباید ما در داخل با همه اختلاف سلیقهها از دولتی كه بیمنطقترین دشمنانی چون امریكا و اسراییل را با تهیه و تصویب برجام شرمنده كرده با تمام توان حمایت كنیم و این موفقیت بزرگ بینالمللی را به رهبری و ملت و دولت تبریك بگوییم؟و آیا نباید دستمریزاد بگوییم به دولتی كه چنین صحنهای را پس از فقط سه سال فعالیت دیپلماتیك آفریده و امریكایی را كه با تلاشی بینظیر هوشمندانهترین و خشنترین تحریمهای جهانی را ظالمانه علیه كشورمان برقرار كرد به چنان استیصالی بكشاند كه رییسجمهورش اینطور وقیح و تنفرآمیز در یك مجمع جهانی سخن بگوید كه حتی رییس دفتر او احساس شرم كند و همراهان حزبی او اعلام بیزاری كنند.
منبع: اعتماد