پیام فائزه هاشمی به مراسم نکوداشت زهرا شجاعی

از پشت دیوارهای اوین و از آن سوی میله‌های زندان برایت از روزهایی می‌نویسم که دوشادوش همراهان و همفکرانت مصمم برای گرفتن حقی که از زنان دریغ شده بود، تلاش می‌کردی. حقوقی که زنان داشتند و ما حاکمان جدید با بدفهمی و بدسلیقگی مسیر زندگی آنان را منحرف کردیم.
در دولت سازندگی گشایش‌ها و دریچه‌هایی رقم خورد و راه را برای توسعه مطالبات و توجه به حقوق زنان در دولت اصلاحات علی‌رغم فرصت‌سوزی‌ها، بی‌مرامی‌ها و باندبازی‌ها هموار کرد، گرچه کافی نبود.
زمان می‌گذشت و دولتی از پی دولتی دیگر و همچنان تداوم سختی راه. سخت از این رو که دگم‌اندیشان، اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب، ساز مخالف می‌زدند و حتی سخت‌تر که گاهی با برخی سیاست‌ها و تصمیمات به آنچه که با خون دل بنا شده بود، سنگ پرتاب می‌کردند.
زخم‌هایی که هنوز بر تنت، بر تنم و بر تن همه زنان میهنم جاری است، حاصلش شد رشد دختران جوان و زنان ایران زمین که اکنون خود برای به دست آوردن حقوق غارت شده‌شان می‌جنگند. زنانی که راه مبارزه را فراگرفته و می‌دانند که در این جاده پر از سنگ، با فراز و نشیب و طولانی، آگاهی و مقاومت شرط پیروزی است، آن هم
در زمانه‌ای که زن در خط زندگی و بالاتر از آن، یعنی آزادی ایستاده است.
امروز نسلی بیدار و آگاه خواهان حق انتخاب پوشش، انتخاب سبک زندگی و تغییر نگاه حکومت و متحجرین به زن هستند.
و حالا بعد از گذر آن همه سال با کارنامه‌ای پر از تلاش، به حق برایت بزرگداشت می‌گیرند. خوب می‌دانیم امروز بزرگداشت همه زنانی است که در گذر زمان بر باور غلط ناتوانی و نابرابری خویش غلبه کرده و اکنون با جنبش زن، زندگی، آزادی این مشعل را دست به دست داده‌اند. بنگر به دختران و زنان آسیب دیده، زندانی و کشته شده تا به یاد بیاوری که چقدر در اینجا زندگی ناهموار ولی در جریان است.

فائزه هاشمی- زندان اوین- بیستم تیرماه ۱۴۰۲