غلامحسین كرباسچی
دبیركل حزب كارگزاران سازندگی ایران
رییس‌جمهور موضع‌گیری مطلوبی نسبت به اعتراضات اخیر در كشور داشته است و بسیار اهمیت دارد كه دولت حرف‌های مردم را بشنود و نسبت به درخواست‌ها و اعتراضات مردم حساس باشد. همه مسوولان اجرایی و در وهله اول شخص رییس‌جمهور باید نیازها و خواسته‌های مردم را بشناسد. اما تمام واكنش رییس‌جمهور نباید نسبت به این مساله در سخنرانی‌هایش به رویارویی لفظی و جنجال كلامی با شخصیت‌های جناح رقیب تقلیل یابد. بالاخره برخی از شخصیت‌ها و فعالان سیاسی منتقد آقای روحانی هستند. در مساله‌ای به این مهمی چشم جامعه به حرف‌های رییس‌جمهور جلب شده است. شان او چنین نیست كه همه جا نقل شود كه آقای روحانی جواب حجت‌الاسلام صدیقی را داده است. اگر ازآقای صدیقی حرف نادرستی نسبت به مردم نقل شده است خیلی‌ها در فضای حقیقی و مجازی نسبت به آن حساسیت نشان داده‌اند تا آنجا كه خود ایشان هم به نوعی اقدام به جبران آن تعبیر كرده. حتما همه از بكار بردن القاب توهین‌آمیز برای معترضین ناراحتند و به‌خصوص به‌كار‌گیری چنین ادبیاتی در تریبون‌های مذهبی وعبادی. گرچه همین‌جا می‌توان صمیمانه به رییس‌جمهور عزیز گوشزد كرد كه بكار بردن برخی تعابیر مشابه از ناحیه ایشان برای منتقدین‌شان هم چندان برای همه خوشایند نیست. اما در این میان شأن رییس‌جمهور در این خصوص چیز دیگری است. با ورود رییس‌جمهور به این مساله آنقدر این موضوع بزرگ می‌شود كه خوف آن هست كه اصل قضیه فراموش شود. مساله اصلی، توجه رییس‌جمهور به خواسته‌های مردم است. خوب بود كه آقای روحانی پس از اعتراضات و تظاهرات‌های اخیر به یكی از زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها می‌رفت، معاونین و وزرا را می‌فرستاد، به استانداران و فرمانداران ماموریت می‌داد كه بروند وبا این افراد ولو خطاكار گفت‌وگو كنند. كاش فردای همان روز دستگیری عده‌ای با جمعی از آنها می‌نشست تا ببیند كه گرفتاری‌ها و مشكلات آنها چیست و آیا واقعا انگیزه آنها از اعتراض مشكلات اقتصادی بوده است؟ برخی تعابیر نادرستی در مورد معترضان كرده‌اند و قطعا هشدار رییس‌جمهور نسبت به این مسائل می‌تواند مفید باشد اما آقای روحانی باید به صورت عملی برای حل ریشه‌ای مشكلات اقدام كند. اگر راهكارهایی از این دست توسط آقای روحانی درپیش گرفته شود و شناختی از ماجرا به صورت دقیق وعینی به دست بیاید، بهتر نیست؟ اینكه برای رییس‌جمهور گزارشی برده شود با وقتی كه لحن كلام جمعی از معترضان به صورت رو در رو شنیده شود، متفاوت است. همچنین این حضور همدلانه در كنار معترضان نشان خواهد داد كه آقای رییس‌جمهور ورای گفتار، می‌خواهد به نیازها و خواسته‌های مردم توجه كند. اگر مسوولان مختلف كشور هم مثل یك تحلیلگر یا مفسر رسانه‌ای در كلام بگویند كه باید اعتراضات مورد توجه قرار گیرد، به تنهایی كاری از پیش نمی‌برد. مسوولان اجرایی قدرت اثرگذاری دارند. دولت باید كاری عملی در خصوص حل ریشه‌ای اعتراضات انجام دهد. از طرفی توجه كنیم بسیار زننده است كه این اعتراضات و حوادث دوباره تبدیل به سوژه دعوای بین جناح‌ها و اشخاص شود و باز مردم احساس كنند كه مشكلات‌شان فراموش شده است. مساله اصلی نباید دعوای رییس‌جمهور و فلان امام‌جمعه شود. خوب است كه استانداران به زندان‌ها بروند و با چند نفر از بازداشتی‌های اخیر صحبت كنند. به هر حال اثرگذاری رییس‌جمهور و مدیران با اثرگذاری یك فعال سیاسی متفاوت است. رییس‌جمهور می‌تواند به صورت عملی موثر باشد. او در چنین شرایطی نباید در مقام یك تحلیلگر ظاهر شود او باید از جایگاه یك مدیر عالیرتبه اجرایی كشور وارد عمل شده و نارسایی‌ها را رفع كند. منبع: روزنامه اعتماد