فاطمه سعیدی
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران و نماینده مجلس
فرا رسیدن سالروز تولد حضرت زینب(س) و روز پرستار را به تكتك پرستاران شریف این دیار تبریك میگویم. علاقهمندم در این فرصت به جای تعارفهای مرسوم، نگاهی كوتاه بیندازم به دغدغههای اصلی جامعه پرستاری كشور. روشن است كه پرستاران بخش مهمی از نیروی انسانی تشكیلدهنده نظام بهداشت و درمان هر جامعهای هستند. در ایران نیز به گواه مراجع تخصصی جامعه پرستاری ایران جزو گروههای شغلی توانمند و دارای بلوغ تخصصی به شمار میروند. با این وجود، همگام با بلوغ حرفهای و تربیت نیروهای كارآزموده در مراكز دانشگاهی، نظام حرفهای و اشتغال پرستاران به اندازه كافی پاسخگوی نیازهای آنها نبوده و نیست. البته نباید اقدامات مثبت سازمان نظام پرستاری، وزارت بهداشت و مجلس را در سالهای گذشته نادیده گرفت. اما روشن است كه این اقدامات كافی نبوده است. مواردی چون: كمبود پرستار در مراكز درمانی دولتی، نسبت نامتوازن ساعات فعالیت پرستاران با پرداخت دستمزد و كارانه پرستاران، ساعات زیاد كار پرستاران و مواردی از این دست از جمله چالشهای مهم این حوزه محسوب میشوند. در عین حال تضادهای شكل گرفته شغلی میان جامعه پرستاری و سایر گروههای شغلی در بخش درمان گاهی اوقات موجب هدر رفتن سرمایههای اجتماعی نظام سلامت و ایجاد تنشهای ناخواستهای شده كه پیامدهای مطلوبی در فضای حرفهای بر جا نگذاشته و نمیگذارد. اما برای رفع این چالشها چه میتوان كرد؟ مسلما یك شبه و با یك دستور نمیتوان این چالشها را از پیش رو برداشت. اما به هر روی باید با هم افزایی میان مجلس در مقام قانونگذار، سازمان نظام پرستاری در مقام تشكیلات صنفی و دولت به عنوان قوه اجرایی به فكر گشوده شدن راه جدید برای گرههای موجود باشیم. نمایندگان مجلس هم خودشان را در این زمینه مسوول میدانند اما باید راهبردی واقعبینانه و دست یافتنی را طراحی كنند. اما این تصمیمگیری بدون مشاركت پرستاران زبده و كسانی كه سالها در این بخش كار كردهاند، ممكن نیست. آنچه اكنون قدری جای نگرانی دارد تضادهای بیفایدهای است كه موجب برخوردهای احساسی با مشكلات جامعه پرستاری است. ما برای رفع چالشها در یك فرصت مناسب باید به راهحلهایی فكر كنیم كه ضمن كاهش تضاد میان گروههای شغلی نظام سلامت، آنها را به حل و فصل مسائل در یك بازه زمانی روشن امیدوار سازد. شاید در گام نخست لازم باشد در این باره گفتوگوهای شفاف، توام با احترام، تخصصی و مستدل میان ذینفعان و تصمیمگیران شكل بگیرد.
منبع: روزنامه اعتماد