شهره کیانوش‌راد

حضور زنان در فرهنگسراها و خانه‌های فرهنگ در سال‌های اخیر به‌دلیل ارتقای کیفیت‌های آموزش‌های ارائه شده در این مراکز موجب شده تا در این مراکز توجه ویژه‌ای به آموزش‌های سبک زندگی شود. بخشی از این آموزش‌ها به مهارت‌های کسب و کار مربوط است. پروانه مافی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی از تلاش‌های فراکسیون زنان و فراکسیون خانواده در حمایت این گروه از جامعه می‌گوید.

درباره حمایت از زنان سرپرست خانوار و زنان آسیب‌دیده اجتماعی چه طرح‌های حمایتی در مجلس تصویب شده یا در حال پیگیری است؟

تلاش فراکسیون زنان و فراکسیون خانواده برای تعیین ردیف‌های خاص برای حمایت حداکثری از زنان سرپرست‌ خانوار در حوزه توانمندسازی و تأمین منابع لازم برای پوشش بیمه آنها و تلاش برای تشکیل کمیسیون ویژه آسیب‌های اجتماعی (رأی نیاورد) از برنامه‌های مهم پیگیری شده در این دوره است.

حضور زنان در خانه‌های فرهنگ و استفاده از برنامه‌های فرهنگی چه تأثیری در رشد اجتماعی مادران و همسران در تحکیم بنیاد خانواده دارد؟

امروزه با افزایش جمعیت شهری و روند مهاجرت روستائیان به شهرها با مشکلات زیادی در شهر ازجمله گسترش فضای شهر، کمبود خدمات و زیربناهای شهری به‌ویژه کمبود فضاهای فرهنگی روبه‌رو هستیم. امروزه زنان همپای مردان به‌ کار و فعالیت پرداخته و در زمان‌های بسیار، بیشترین وقت خود را در خارج از خانه می‌گذرانند؛ در نتیجه امکان مواجهه با آسیب‌های اجتماعی برای آنان افزایش یافته است. به همین دلیل چنین به‌ نظر می‌رسد که بحث استفاده زنان از مراکز فرهنگی بیش از پیش اهمیت یافته است. بنابراین حضور زنان در محیط‌های اجتماعی و فرهنگی فرهنگسراها و خانه‌های فرهنگ و افزایش مهارت‌های کسب و کار به‌ویژه در میان زنان سرپرست خانوار برای توانمندسازی و کارآفرینی اهمیت دارد. از طرف دیگر زنانی که خود را موتور محرک یک شغل و فعالیت می‌دانند در آموزش فرزندان خود نیز این سبک زندگی را سرلوحه تربیتی خود قرار می‌دهند. این حضور مؤثر در محیط‌های فرهنگی و بهره‌بردن از برنامه‌های فرهنگی رابطه مستقیمی با کاهش آسیب‌های اجتماعی دارد.

سهم زنان در مدیریت شهری را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

شاید در تصور عموم شهروندان منظور از مدیریت شهری تنها شهرداری باشد، درصورتی که مجموعه اداری شهر از دو جزء تشکیل شده است؛ بخش نخست «شوراها یا انجمن شهر» است که قوه مقننه ناظر بر عملکرد بخش اجرایی شهرداری است و به‌طور مستقیم توسط مردم انتخاب می‌شوند و بخش دوم آن نیز دستگاه اجرایی شهرداری است که وظیفه اجرای مصوبات شورای ‌شهر و انجام سایر وظایفی را برعهده دارد که به موجب قانون برعهده شهرداری گذاشته شده است.
ترکیب مردانه مدیریت شهرها موجب شده تا نگاه‌های سخت‌افزاری و کالبدی اغلب محور برنامه‌های مدون قرار گیرد و این بخشی از تحول رویکردی است که باید در مدیریت شهری آینده بر آن تأکید داشت. بنابراین حضور زنان در سطوح بالای مدیریت شهری مانند شهرداران مناطق، شهرداران ناحیه و معاونت‌ها امری مهم در این تغییر رویکرد است. گام اول برای شروع این تغییر رویکرد رعایت اختصاص سهمیه 30‌درصدی حضور زنان در عرصه مدیریت شهری است تا پس از ورود زنان به این عرصه اصل شایسته‌گزینی بدون توجه به جنسیت نهادینه شود. یکی از نکاتی که در دستیابی به این اولویت باید درنظر داشت موضوع بومی‌گرایی در انتخاب زنان توانمند برای سطوح بالای مدیریت شهری است؛ به این معنا که اگر برای مثال یکی از نواحی یا مناطق شهرداری تهران که قصد گزینش فردی برای قرارگیری در منصبی خاص را دارد این گزینش و اعلام نیرو را ابتدا در منطقه، ناحیه و محله مورد نظر انجام دهد تا علاوه بر استفاده از ظرفیت‌ها، توانایی‌ها و مهارت‌های زنان بومی منطقه عاملی انگیزشی برای توان‌افزایی زنان و حتی مردان منطقه شود. همچنین باید تلاش شود تا شاهد حضور پررنگ بانوان در عرصه جامعه و اداره شهر باشیم و زنان بیشتری وارد عرصه مدیریت شهری شوند.

آیا حضور زنان در عرصه‌های اجتماعی به بنیاد خانواده آسیب می‌زند؟

خیر. با توجه به حضور مؤثر زنان در جامعه و پرورش استعدادها و خلاقیت آنها با نگاه به اصل آموزش و توانمندسازی به‌ویژه در میان زنان سرپرست خانوار، شاهد کاهش آسیب‌های اجتماعی و پرورش مطلوب فرزندان هستیم و این حضور مؤثر باعث پیوند میان محیط خانواده با جامعه می‌شود.

منبع: روزنامه همشهری