همدلی:
«اصلاحطلبان به‌کرسی‌های بیشتری در مجلس احتیاج دارند» این نظری است که عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی به‌آن اصرار دارد و معتقد است، با وجود همه مانع‌تراشی‌ها و مانع‌ها همچنان می‌توانیم امیدوار به‌تکرار رای‌های پرشمار سال 94 در سال 98 باشیم تا از این طریق اصلاحطلبان در دو رسالت مهم تقنینی و نظارت دست‌بالا را داشته باشند.»
«حسین مرعشی» در گفت‌وگو با «همدلی» ضمن طرح اظهارات بالا و همچنین تاکید بر اینکه «کشور هر چقدر هم که درگیر گرفتاری‌ها و مشکلات باشد، مردم به درک بالایی رسیده‌اند و میدانند که مسیر اعتدال بهترین درمان دردها است. به‌همین دلیل می‌توان امید داشت که در انتخابات مجلس یازدهم هم، شاهد رای‌های پرشمار باشیم.» به استقبال پرسش‌های طرح شده می‌رود:
شما جایی گفته بودید که اصلاحطلبان به‌کرسی‌های بیشتری در مجلس احتیاج دارند.
انگیزه و هدف اصلی هر حزب یا جریانی از مشارکت داشتن در مجلس یا هر نهاد دیگری، تاثیرگذاری است و برهمین مبنا معتقدم که باید برای ادوار بعدیِ مجلس، کاری کنیم تا کرسی‌های بیشتری داشته باشیم تا بالتبع بتوانیم، اثرگذارتر ظاهر شویم.
این، یعنی شما از دستاوردهای فعلی ناراضی هستید؟
ناراضی نیستم، کافی نمی‌دانم. اصلاحطلبان طیفی فراگیرند و دقیقا به‌همین دلیل توقع عمومی از ما این است که در ساختار قدرت و تصمیم‌گیری و همچنین اجرایی نقش‌آفرینی‌ای چشم‌گیر داشته باشیم. با این حال، نمی‌توان سهم و نقش فراکسیون امید در مجلس فعلی را نادیده گرفت. همین‌که در دوره دهم حضور تندروها به‌کمترین حالت ممکن خود رسیده است، دستاوردی بسیاربسیار بااهمیت است.
قبول دارید که پایگاه اصلاحات در بهارستان، با توجه به نوع حضور مردم در انتخابات هفتم اسفند 94 باید بهتر از اینی که هم‌اکنون مشاهده می‌شود، می‌شد؟
برای بررسی جایگاه امیدی‌ها در مجلس دهم باید پارامترهای متعددی را در نظر گرفت. در واقع، این طور نیست که توقع داشته باشیم همه لیست امیدی‌ها در مجلس با سازوکار این فراکسیون همکاری کنند. جبهه اصلاحات با توجه به فضای تحدید‌کننده‌ای که در فضای انتخاباتی برای چهره‌‌‌های شاخص‌اش به‌وجود آمده بود، چاره‌ای جزء این نداشت که با برخی از نیروهایی سلیقه‌های دیگر و حتی تعدادی از افراد معتدل رقیب ائتلاف کند. در واقع، عملکرد هزینه‌ساز مجالس هفتم تا نهم به قدری کشور را با دردسر روبه‌رو کرد که همه عقلا، چه اصلاح‌طلب، چه میانه‌رو و چه اصولگرا با این هدف وارد فضای انتخاباتی شدند که تندروها را حذف کنند که خوشبختانه همین هم شد.
با این حال توقع مردم چیز دیگری بود.
طبیعی است که اکثر رای‌دهنده‌های آن سال مثلا تمایل داشته باشند تا آقای عارف به‌جای آقای لاریجانی رئیس شود یا طبیعی است که آنها نسبت به‌خیلی از مصوبه‌ها انتقاد داشته باشند. اما باید به آنها یادآور شد که اصلاحطلبان در مدت نسبتا طولانیِ 12ساله‌ای در مجلس اقلیت محض و عملا هیچ‌کاره بودند. همین که حرف و نظر امیدی‌های مجلس در خیلی از بحث‌ها به‌کرسی می‌نشیند و همین که در هیات‌رئیسه سهم پررنگی داریم، مایه امیدواری است چرا که نشانگر پایان تندروی‌های تندروها است. با همه این اوصاف، من هم بر این عقیده‌ام که تشکیلات اصلاح‌طلبی باید با در نظر گرفتن پتانسیل‌هایی که از آنها برخوردار است و همچنین با در نظر گرفتن شرایط کشور، شرایطی را به‌وجود بیاورند که انشاءالله در دوره بعدی به مانند مجلس ششم، اکثریت مطلق از آنِ اصلاحطلبان باشد.
«انشاءالله در دوره بعدی به‌مانند مجلس ششم، اکثریت مطلق از آنِ اصلاحطلبان باشد.» احتمالی که محال به‌نظر می‌رسد؟
چرا به‌این نتیجه رسیدید؟
شرایط این چند وقت اخیر و مخصوصا به‌هم‌ریختگی اقتصاد مردم را دلسرد نمی‌کند؟
معمولا واکنش مردم به بحران‌های اقتصادی پشت کردن به‌صندوق رای است. دقیقا به‌همین دلیل لازم است «آگاهی عمومی» را به‌عنوان هدفی مهم در دستور کار خود قرار بدهیم و به‌لایه‌های مختلف جامعه بگوییم که هر معلولی محصول کدام علت است.
در واقع، واجب است که مردم بدانند رای ندادن دردی را دوا نمی‌کند و همانطور که رای‌های از سال 92 به‌بعدشان کشور را به فضایی منطقی‌تر رساند، از این به‌بعد باید رای بدهند تا بلکه در مسیر ترمیم مشکلات قدم‌های مثبتی برداشته شود.
حذف تندروها چقدر در کارنامه مجلس اثرگذار خواهد بود؟
من تندرویی در فضای سیاسی نمی‌بینم. در واقع همه آنهایی که به‌اسم تندرو شناخته می‌شوند، کسانی هستند که رفتاری غیرمعقول را از خود بروز می‌دهند. در سیاست تندی و کندی معنایی ندارد و اینکه کسانی منافع مملکت را به‌راحتی نادیده می‌گیرند، دلیلش این است که عقلانیت را در خود کشته‌اند.
نبود همین غیرمعقول‌ها از نظر شما، کافی است تا رای‌های 7اسفند 94 را اثرگذار بدانیم؟
آنهایی که رای دادند باید به‌این سوالل جواب بدهند. اما اینکه صرف غیبت آنها را موفقیت بدانیم و یادمان برود که در مجلس دلسوزان واقعی تعدادشان زیاد نیست، منطقی و قابل‌قبول نیست.
عملکرد کلی مجلس دهم را چطور ارزیابی می‌کنید؟
معمولا مجلس دهمی‌ها با مجالس پیشین خود مقایسه می‌شوند که خب! در چنین حالتی باید گفت، کارنامه‌شان قابل دفاع است. اما اگر قرار بر این باشد که نظری کارشناسی شده ارائه شود، باید گفت مجلس دهم، مجلسی است که سعی دارد تا با دولت همکاری کند و بر همین اساس برنامه‌‌‌هایش را به‌پیش می‌برد. شاید برای خیلی‌ها این سوال پیش آید که پس چرا طرح سوال از رئیسجمهور را اجرا کردند و تعداد استیضاح‌ها هم بالا است که در جواب باید گفت، نمایندگان مجلس در عینِ اینکه با هدف توجه به منافع ملی قرار بر همکاری با دولت دارند، خودشان را به‌درستی وکیل مردم میدانند و به‌همین دلیل با هیچ‌کس، حتی رئیسجمهور مملکت هم تعارف ندارند.
نکته‌ای مانده است؟
کشور هر چقدر هم که درگیر گرفتاری‌ها و مشکلات باشد، مردم به درک بالایی رسیده‌اند و میدانند که مسیر اعتدال بهترین درمان دردها است. به‌همین دلیل می‌توان امید داشت که در انتخابات مجلس یازدهم هم، شاهد رای‌های پرشمار باشیم.
برای رسیدن به‌این مهم، در قدم اول باید به سیاه‌نمایی‌ها بی‌توجه بود و در قدم بعدی، سازوکار انتخاباتی را به‌طور عاقلانه و صادقانه‌ای به‌پیش برد تا اصلاحطلبان و اعتدالیون بتوانند به توفیق‌های متعدد خود تداوم ببخشند. به‌هر حال نباید فراموش کرد که ما احتیاج به کرسی‌های بیشتری در مجلس داریم.
منبع: روزنامه همدلی