هستی قاسمی: فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران، معتقد است مشکلات جامعه تنها مسائل مربوط به قوه مجریه نیست بلکه مساله اصلی که مردم به آن معترض‌اند و از آن رنج می‌برند شیوع فساد در سیستم‌های اداری، حقوقی و مالی است. افراد جامعه نسبت به حل این مساله ناامید شدند به همین دلیل دست به اعتراض زدند. این در حالی است که روز گذشته برخی از نماینده‌ها خطاب به علی لاریجانی رئیس مجلس مدعی شدند که لاریجانی از طرح سوال از رئیس‌جمهور جلوگیری کرد. اگر اجازه طرح سوال ۱۸۰ نماینده از رئیس‌جمهور درباره موسسات مالی داده می‌شد، مشکلات از خیابان‌ها سر در نمی‌آورد و باید با رئیس‌جمهور در مجلس برخورد شود! از سویی گزارش مربوط به موسسات مالی در صحن مجلس قبلا ارائه شده است.
به گزارش سایت کارگزاران، گفت وگوی فرزانه ترکان با روزنامه آرمان به شرح زیر است:
امروز مخالفان دولت در مجلس مدعی‌اند که چون رئیس مجلس از طرح سوال از رئیس‌جمهور در پارلمان ملی جلوگیری کرد، اعتراضات به خیابان‌ها کشیده شد. چرا مخالفان دولت در تلاشند که میان لاریجانی و روحانی اختلاف‌افکنی کنند؟
هر زمان که مجلس بخواهد رئیس‌جمهور برای پاسخگویی در پارلمان ملی حاضر می‌شود. اگر اندکی به مطالبات جامعه توجه گردد به این نتیجه می‌رسیم که مشکلات جامعه تنها مسائل مربوط به قوه مجریه نیست بلکه مساله اصلی که مردم به آن معترض‌اند و از آن رنج می‌برند شیوع فساد در سیستم‌های اداری، حقوقی و مالی است. افراد جامعه نسبت به حل این مساله ناامید شدند به همین دلیل دست به اعتراض زدند. آیا همه مشکلات کشور تنها منوط به تصمیم‌گیری‌های رئیس‌جمهوراست؟ در حالی که قوه مجریه تنها یکی از قوای سه‌گانه کشور است. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات جامعه عدم برخورد مناسب با فساد است که برخورد با این مساله برعهده قوه مجریه نیست. در عین حال پرونده‌های فساد، حتی پرونده‌های فسادی که گاه قوه مجریه و وزارتخانه‌ها ارسال کرده‌اند، متاسفانه بازخورد روشنی نداشته و یا رسیدگی دقیق به آنها صورت نگرفته و یا بلاتکلیف رها شده‌اند؛ مردم این مسائل را فراموش نکرده و بر روی این موارد حساس و نسبت به آن معترض‌اند. اظهاراتی در مجلس مبنی بر اینکه رئیس مجلس از طرح سوال از رئیس‌جمهور جلوگیری کرده است، ادعایی بیهوده است درحالی که هر زمان مجلس از رئیس‌جمهور و وزرا سوالی داشته باشد همواره رئیس دولت و اعضای کابینه در پارلمان ملی حاضر شده و به ابهامات جامعه پاسخگو بوده‌اند.
برخوردهای تند در قبال لاریجانی با چه هدفی صورت می‌گیرد؟
موضع‌گیری‌هایی که در قبال رئیس مجلس صورت می‌گیرد با این هدف انجام می‌شود که لاریجانی راه خود را از تندروها و اعضای جبهه پایداری که موضع تند داشتند، جدا کرد، زیرا رئیس مجلس دهم مصلحت کشور و منافع مردم را به هر مساله‌ای ترجیح داد و در مسائلی نظیر برجام تصمیم صحیحی اتخاذ کرده است. لاریجانی با همه توان خود از سیاست‌های وزارت خارجه حمایت کرد تا برجام در دولت یازدهم به سرانجام برسد. بنابراین فارغ از هر‌گونه جناح‌بندی، اگر افراد بدون توجه به موقعیت و منافع حزبی همواره مصلحت جامعه را در نظر بگیرند از غرض‌ورزی پرهیز می‌کنند. بنابراین بهتر است که برخی غرض‌ورزی جناحی را کنار بگذارند.
مخالفان دولت از اختلاف میان مجلس و دولت چه سودی می‌برند در حالی که کشور با توجه به بحران کنونی به همبستگی و اتحاد مسئولان هر سه قوا نیاز دارد؟
امروز کشور در شرایطی نیست که تشدد و اختلاف به نفع جامعه و نظام باشد. اگر خواهان توسعه و حل مشکلات هستیم باید همه با یکدیگر متحده بوده و در جناح‌ها تصمیم‌گیری‌های صحیحی صورت بگیرد. اگرچه میان جناح‌ها اختلاف سلیقه وجود دارد اما این مساله همواره میان احزاب وجود داشته است با این همه جناح‌ها با وجود اختلاف نظر می‌توانند در کنار یکدیگر خدمت کنند. بنابراین روش صحیح برای رسیدن به راه حل منطقی، همبستگی است. همان‌طور که همه تلاش مرحوم آیت‌الله هاشمی، ایجاد همبستگی و وحدت ملی برای پیشرفت کشور بوده است، امروز مسئولان هم باید با همبستگی واتحاد مشکلات کشور را حل کنند.
اخیرا باهنر به این مساله اشاره کرد که عامل اعتراضات تریبون‌های رسمی کشور است. چرا مخالفان دولت در مجلس سعی می‌کنند که این مساله را تنها به موسسات مالی ربط دهند؟
ربط دادن ریشه اعتراضات به موسسات اعتباری کاملا غلط است زیرا قبل از اعتراضات، دولت از محل بودجه خود، سپرده‌های خرد افرادی را که از کف جامعه بودند پرداخت کرد و ارقام باقی مانده مبالغی است که مربوط به موسسات خصوصی و دولتی و یا موسسه‌هایی که اقدامات اقتصادی انجام می‌دهند اما از بودجه دولت استفاده می‌کنند و در موسسات مالی سرمایه‌گذاری می‌کنند، رقم‌های آن نیز بسیار کلان است. بنابراین، برخی اوقات این تصور ایجاد می‌شود که ترغیب جامعه برای ایجاد چنین اعتراضاتی با هدف و نیت مخالفان دولت صورت گرفته است. در واقع مخالفان دولت با ترغیب مردم به اعتراض علیه دولت در پی آن بودند که با تحریک مردم سوءاستفاده مالی خود را ببرند. متاسفانه برخی از تریبون‌ها نظام استفاده کرده و سخنانی به زبان می‌آوردند که نه تنها کمکی به حل مشکلات جامعه نمی‌کند بلکه مردم را تحریک هم می‌کند.
چرا برخی از تریبون‌های رسمی دولت را هدف قرار می‌دهند و این شیوه از موضعگیری نسبت به یک قوه، جامعه را ناامید‌تر نمی‌سازد؟
باید پرسید که آیا تا کنون پیش آمده که برای مثال از همان تریبون‌های رسمی نسبت به عملکرد دیگر قوا جز دولت انتقاد کنند. آیا همه آحاد جامعه و مسئولان کشور نسبت به عملکرد قوای دیگر راضی‌اند؟ در حالی که مقام معظم رهبری خودشان هم این رضایت خاطر را نسبت به قوای دیگر ابراز نکرده‌اند؛ چگونه است که تنها دولت را در اعتراضات اخیر مقصر می‌دانند؟ بنابراین برای یک‌بار هم که شده، مشکلات مردم نسبت به قوای دیگر و نیز عدم برخورد مناسب با فساد را مطرح کنند. حتی نسبت به اختلاس‌های صورت گرفته هم مواضع مورد انتظار اتخاذ نشده است. بنابراین به نظر می‌رسد این مساله که برخی در مجلس اعتراضات را تنها به موسسات مالی ربط می‌دهند به دلیل اغراض جناحی است.
عده‌ای در مجلس می‌گویند که باید با رئیس‌جمهور برخورد شود؛ چرا شأن رئیس قوه مجریه را تا این اندازه پایین می‌آورند؟
اشتباه رئیس‌جمهور کجاست؟ در حالی که آقای روحانی یک کشور کاملا غرق شده در فساد و مشکلات اقتصادی را تحویل گرفته است. در دولت یازدهم نیز همه تلاش روحانی حل مسائل سیاست خارجه و پرونده هسته‌ای بود تا اقتصاد ویران ایران را به حرکت درآورد. از سویی مگر اکنون چند وقت از زمان آغاز دولت دوازدهم سپری شده است؟ آیا تاکنون ارزیابی شده است که دولت تا چه‌اندازه زمان برای تحقق تعهدات و وعده‌های خود داشته است؟ البته عمر دولت کوتاه است و دولتمردان باید همه تلاش و توان خود را به کار ببرند تا برای رفع مشکلات اقتصادی جامعه برنامه‌های زود بازده پیش‌بینی کنند.
منبع: روزنامه آرمان