هدایت اله آقایی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
در آخرین جلسه هیات دولت، رئیسجمهوری در بخشی از سخنانشان با کنایه به برخی تاکید کرد که تا انتخابات زمان بسیاری باقی مانده است. هیچکس نباید تصور کند که تخریب دولت میتواند برای آنها چه در انتخابات سال آینده و چه در انتخابات سال ۱۴۰۰ رای بوجود بیاورد و کسانی که اینگونه فکر میکنند مردود این آزمایش تاریخی در ایران خواهند بود و ملت ایران راجع به آنها قضاوت خواهد کرد و پس از آنکه از این گردنه عبور کردیم، در تاریخ حرفها، رفتار و جملات آنها باقی خواهد ماند و مردم قضاوت میکنند که در شرایط سختی، آنها برای کاهش یا افزایش دشواری مردم چه رفتاری داشتهاند. هدف رئیسجمهور در این قسمت از صحبت هایش را میتوان دوگروه اعلام کرد.
مخاطب رئیسجمهور در وهله اول احزاب و گروههایی هستند که در انتخابات از ایشان حمایت کردهاند و در کنار آن رقیبان و مخالفانی است که همیشه از او انتقاد داشتهاند. آقای روحانی گاهی برای بیرون آمدن از زیر فشارهای گوناگون با ادبیات خاصی سخن میگوید که قواعد آن را هم خوب بلد است. اما نکته مهم اینجاست که دولت اگرچه قابل انتقاد است ولی در بسیاری از شرایط نیز باید مورد حمایت قرار گیرد.
اتفاقا عقیده دارم که نیروهای اصلاحطلب بیشترین خویشتنداری را در شرایط حساس کنونی دارند. اگر بخواهند به نقطه ضعفها دامن بزنند صحبتهایی فراتر از انتقادات کوچک این روزها وجود دارد. اصلاحطلبها بسیاری از نقاط ضعف را تحمل میکنند و در برخی شرایط نیز انتقادهای سازندهای به دولت دارند.
قابل انتقاد از این جهت که تحلیلگران و اصلاحطلبان گمان میکنند دولت از تمام پتانسیلهایی که داشته استفاده نکرده، چیدمان خوبی ندارد و از پشتیبانی مردم در مقاطعی که شرایطتش مهیا بود استفاده نکرد. آقای روحانی در تریبونهای مختلفی که در مجلس و جاهای دیگر در اختیار داشته باید کمی شفافتر با جامعه سخن میگفت. اما از طرفی هم این دولت با اختیارات کمی که دارد فضای متفاوتی را نسبت به سالهای قبل فراهم کرده است. آزادی بیشتر احزاب و بسیاری گفتمانها محصول دستاورد آقای روحانی است. نباید فراموش کنیم که بین انتقاد و تخریب از قوه مجریه مرز باریکی وجود دارد که اصلاحطلبان و گروههای اعتدالی باید آن را رعایت کنند. همگان خوب میدانیم که در سال 91 احزاب حتی یک جلسه کوچک نمیتوانستند برگزار کنند و امروزه تا حدودی فضا بازتر و جنب و جوش بیشتر شده است.
گروههای سیاسی امروز باید به تعهد خودشان عمل کنند و با اصلاح خود به گذشته بپردازند و با انتقاد از اشتباهات برنامهشان را روشن کنند. درغیر این صورت باید بدانند که مردم به هیچکسی تعهد ندارند. جریانات مختلفی وجود دارند و درحال رشد هستند که با سخنان و برنامههای جذاب، به راحتی میتوانند جای اصلاحطلبان را درجامعه بگیرند. ما اصلاحطلبان باید دلایل اجتماعی و جهانی را بررسی کنیم و ببینیم که کجاها وزنهای بودهایم در جهت خدمت به کشور و در چه جاهایی باری سنگین بر دوش کشور گذاشتهایم. هرچند میتوان گفت که اصلاحطلبان در مجموع به کشور خدمت کردند. از زمان مجلس سوم که اصلاحطلبی رنگ و بوی جناحی بیشتری به خود گرفت همواره سعی کرده است مدافع مظلومین و مردم باشد، هرچند که گاهی با اعتقادات خودش نیز به جناحهای تندرو و اقتدارگرا نیز کمک میکردند. لذا تمامی گروههای سیاسی به خصوص اصلاحطلبان که مردم کورسوی امیدی هنوز به آنها دارند باید تا دیر نشده است به این نکات توجه ویژه داشته باشند.
رئیسجمهوری در جایی دیگر از صحبتهایشان در جلسه دولت، درباره انتشار ویروس بدبینی توسط برخی سخن گفت. این حرف کاملا درست است و در هیچ زمانی انتشار ویروس بدبینی به جامعه مناسب نیست اما بهتر است کمی هم منصف باشیم. برخی از اجزای سیستم مدیریتی کشور به علت وجود فسادهای گسترده آسیبهای جدی دیده است. اما این فساد و مشکلات ساختاری یا حتی سومدیریتها و نیز عملکرد نامناسب در تمام دورههای مدیریتی و دولتهای سابق نیز وجود داشته و مختص به دولت آقای روحانی نیست. شرایط امروزه کشور مانند زمانی است که یک زلزله کوچک باعث شده گسلها کنار برود تا مشکلات ظهور بیشتری داشته باشند. متاسفانه در زمان مدیریت 8 ساله آقای احمدینژاد بیشترین فسادها چه اقتصادی و چه اجتماعی و سیاسی رخ داد و گسلهایی شکل گرفت و اکنون بعد از چندسال خودشان را نشان دادهاند.
در نتیجه تنها راه عبور از بحرانهایی که تمام کشور را دربر گرفته است رجوع به قانون اساسی و اصلاح ساختاری آن است که باید مطابق با خواستهای مردم و تحولات جهانی دگرگونیای صورت بگیرد و به رفراندوم عمومی گذاشته شود. نگاهمان همواره باید به آینده باشد. زیرا اگر مردم را درکنار خود داشته باشیم موفق خواهیم بود و اگر اعتماد ملت را از خود سلب کنیم نه تنها دولت کنونی بلکه هیچ دولتی نمیتواند به اهدافش برسد. موضعگیریها باید براساس منویات و خواستهای جامعه انجام پذیرد.
منبع: روزنامه سازندگی