احمد نقیبزاده، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
در مورد انتخابات ریاست جمهورى آمریكا چه این دوره و چه در ادوار گذشته مثل و گفتهاى بین سیاسیون و برخى از جریانات سیاسى بر این مبنى وجود دارد كه انتخاب رئیسجمهور دموكرات یا جمهورىخواه در
آمریكا و استقرار یک دولت دموكرات یا جمهورىخواه در كاخ سفید براى ایران تفاوتى ندارد و در هر صورت شرایط یكسانى براى ایران از جانب آمریكا برقرار خواهد بود. این قیاس نادرست بارها و بارها در انتخاباتهاى مختلف بیان شده است؛ حال آن كه اگرچه بدون شک سیاستهاى كلى ایالات متحده آمریكا در قبال جمهورى اسلامى ایران یكسان است -كما اینكه رویه و سیاست جمهورى اسلامى ایران نیز در قبال آمریكا یكسان است و با تغییر دولتها تفاوت جدى نمیكند- اما بدون شک همواره تفاوت نوع دولتها از حیث خاستگاه سیاسى دموكرات یا جمهورىخواه بر رویه رفتارى با ایران مشهود بوده است. كما اینكه تنشهاى بین تهران و واشنگتن در دوره اوباما با زمان فعلى و دوره ریاست جمهورى ترامپ قابل قیاس نیست. بنابراین این قیاس ناقص تنها از برداشت اشتباهى حاصل شده است. در این بین تصحیح این نگاه بر رویه و ظرافتهاى دیپلماسى نیز تاثیرگذار است. در کنار این گروه بسیاری نیز در داخل ایران بر طبل رفتن ترامپ مىكوبند و مدعى هستند كه با توجه به شرایط فعلى در مورد وضعیت شیوع كرونا، شورشهاى خیابانى اخیر علیه نژادپرستى و بروز و ظهور جو بایدن در نظرسنجىها،كار ترامپ تمام است و دور دومى براى او متصور نیست این گروه رفتار فعلى جمهورىخواهان علیه ترامپ را نیز مبنى قرار داده و مدعى هستند كه جمهورىخواهان نیز از ترامپ رو برگرداندهاند. این رویه البته موقتى است بدون شک در نهایت و در روزهاى منتهى به انتخابات بسیارى از معادلات تغییر مى كند. بسیار بعید است كه دونالد ترامپ رئیس جمهور تک دورهاى باشد. همانگونه كه خود او بارها تایید كرده است، اكثریت خاموش به ترامپ راى مىدهند این اكثریت خاموش همواره در آمریكا نقش مهمى در انتخابات دارند. در این دوره نیز شعارهاى موضوع مدیریت ترامپ بر وضعیت كرونا و ادبیات لجبازى با تظاهركنندگان خیابانى و طرح اتهامات ادبیات نژادپرستى در قبال وى از گروهى به جز این «اكثریت خاموش» شنیده مىشود. بنابراین آراء ترامپ براى رسیدن به كاخ سفید در انتخابات ریاست جمهورى پیش رو كماكان استوار است. این كه گفته مىشود جمهورىخواهان رو در روى ترامپ ایستادهاند، دوئلهاى سیاسى درون جناحى در سیستم خاص احزاب در آمریكا است. رفتارهایى است كه از فضاى داغ سیاست این روزهاى آمریكا ناشى مىشود. معادلات سیاسى در نهایت بر اساس اسلوب مشخصى در آمریكا تعیین مىشود. اسلوبى كه سیستم سرمایهدارى و مباحث مالى بسیارى در آن موثر است. در این سیستم شناخته شده شاید این روزها شعار كاندیدایى به جز ترامپ از اردوگاه جمهوریخواهان شنیده شود اما در نهایت بسیار بعید است كه جمهورىخواهان در انتخابات ریاست جمهورى پیش رو در آمریكا كاندیدایى غیر از ترامپ داشته باشند و او را به رقابت با كاندیداى خود وادارند. از این حیث است كه بارها تاكید شده ایران نباید به رفتن ترامپ دلخوش كند. دیپلماسى جمهورى اسلامى باید آیندهنگر باشد و هر رفتار و تصمیمى را اعم از تمركز بر مذاكره یا رد هرگونه مذاكره با علم به موضوع تداوم حضور دونالد ترامپ در كاخ سفید بعد از 2020 قرار دهد. زمانى كه این آیندهنگرى در چهارچوب دیپلماسى جمهورى اسلامى مستقر شود، تصمیمات منطقىتر و در زمان مناسبتر اتخاذ مىشود و فرصتسوزى یا عجله بیش از حد در هر تصمیمى كمتر مىشود. ایران باید با این واقعبینى با واشنگتن رفتار كند كه قرار نیست در چهار سال و اندى پیش رو ساكنان كاخ سفید تغییری کند.
منبع: روزنامه سازندگی