فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
انتخابات ریاستجمهوری 1400 به شدت و بیش از اینکه بتوان انکار کرد، زیر سایه انتخابات اسفند 98 قرار دارد. البته مسئله اصلی دلسردی از صندوق رأی است که از انتخابات مجلس یازدهم وجود داشت و به نظر میرسد در شرایط فعلی جامعه نیز مشهود است. شرایطی که در درجه اول، د لسردی مردم از صندوقهای رأی را نشان میدهد که نمونه بارزِ این موضوع را در انتخابات گذشته شاهد بودیم و بعد از آن حاکی از قرار گرفتن جامعه در آستانه بحرانهای اجتماعی جدی است. علت اصلی و مهم این موضوع رویهای است که شورای نگهبان در انتخابات اسفند 98 در پیش گرفت و علائم و پیامهای اظهارات اعضاء این شورا به نظر میرسد در سال جدید شدت و حدت بیشتری نیز گرفته و قرار نیست در خرداد 1400 مسالهای تغییر کند. موضوع دوم که ناشی از این ناامیدی و حضور کمرنگ مردم برای عرصه انتخابات حتی در مباحث همیشگی سال پیش از انتخابات است، عدم امکان فعالیت احزاب سیاسی و منع حضور آنها در صحنه انتخابات است. مشخصاً با حضور احزاب تنوع افکار و سلایق سیاسی کاندیدا بسیار روشنتر میشود و مردم نیز ممکن است در صورت دیدن سلایق مختلف سیاسی در صحنه رغبتی برای حضور پیدا کنند. اما به نظر میرسد نهتنها امیدی به این مسئله نیست که سال به سال دریغ از پارسال، شرایط و محدودیتها رو به رشد نیز هست.
مشخصاً مجلس شورای اسلامی با این شیوه قانونگذاری حضور سلایق مختلف در انتخابات را به نفع جریان سیاسی خود تحدید کرده است. در شرایط سیاسی فعلی کشور و با وجود تحریمها و مسائل و موضوعات بینالمللی که در جهان وجود دارد و همچنین جایگاه ایران که در حال عبور از یکی از سختترین شرایط در تمام برهههای تاریخی است نشان میدهد که باید به این مسئله پرداخت که چگونه میتوان میزان مشارکت مردم را بالا برد.
در حال حاضر، مشخص است که در این شرایط سیاسی و البته فضای اقتصادی و اجتماعی موجود، انگیزه مردم برای شرکت در انتخابات خرداد 1400 از انگیزه آنها در اسفند 98 نیز ضعیفتر خواهد بود و بدون شک استمرار این دست از رفتارها و محدودیتها تا انتخابات 1400 اندک احتمال تغییر میزان مشارکت در انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم در قیاس با انتخابات مجلس یازدهم را از بین میبرد. بنابراین به نظر میرسد حاکمیت و نظام باید در این باره تصمیم نهایی را اتخاذ کند. شاید با تصمیم نهایی حاکمیت وضعیت بررسی صلاحیتها توسط شورای نگهبان، فضای الزامی برای فعالیت و تنفس احزاب و مسائل بسیاری از این دست تغییر کرده تا بالطبع آن حضور و شورونشاط انتخاباتی نیز تغییر کند. شاید اصرار بر ادامه تکصدایی شادی در مقطعی یک جریان سیاسی را در نهادهای حاکمیتی و مجلس و دولت پیروز و مستقر کند اما در درازمدت حتی به نفع آنها نیز نخواهد بود.
منبع: روزنامه سازندگی