شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
اخیرا یکی از نزدیکان آقای قالیباف مطرح کردند که ایشان تصمیمی درباره ورود به عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری ندارد. طرح این مسئله از جانب آقای قالیباف عجیب بود چر اکه تمام دو سال گذشته ایشان برنامه‌ریزی برای حرکت به سمت بهارستان داشت و در این ایام نیز در مجلس حاضر یراق بود و هر آنچه در توان داشت در راستای جهش به سمت پاستور نشان داد. از تلاش برای تصویب طرح‌های ضددولت از جمله یارانه معیشتی و قانون اقدام راهبردی تا سفرهایی که از اساس در مفهوم ریاست مجلس نه ضرورتی داشت و نه از نظر صرف این هزینه برای آنچه بازدید میدانی خوانده می‌شد، به‌صرفه بود.
در حقیقت سفر تبلیغاتی بود. حالا یکی از نزدیکان سیاسی ایشان در مطلبی کوتاه به صورت گنگ اعلام درباره کاندیداتوری ایشان حرف زده است و بعد از آن نیز چهره‌های نزدیک به ایشان می‌گویند که عدم کاندیداتوری تنها در شرایط کاندیداتوری آقای رییسی مطرح شده است به این معنی که آقای قالیباف در مصاف و رقابت با آقای رییسی قرار نمی‌گیرد. اما از خبرهای خود اردوگاه اصولگرایان شنیده می‌شود که بحث حضور آقای رئیسی جدی نیست، پس چرا قالیباف پیش از قطعی شدن و از اساس حتی طرح کاندیداتوری چنین مطلبی را بیان کرده است چر اکه مشخصا نهادهای تصمیم‌گیر در جریان اصولگرا در صورت کاندیداتوری آقای رییسی اجازه حضور نیز به ایشان نخواهند داد. قالیباف و مشاورانش مشخصا با این تاکتیک او را از مرکز حمله بخشی از اصولگرایان که نسبت به پرونده‌های دوران شهرداری وی حساس هستند دور کرده‌اند. آنها با این اقدام حتی قالیباف را در کسوت و جایگاه رئیس مجلس به سمت و سویی می‌برند که رفتارهای انتخاباتی او در مدیریت مجلس و دستورکارها و طرح‌ها و لوایح برداشت انتخاباتی نداشته باشد. با این شیوه قالیباف این روزهای حساس را به آرامی طی می‌کند و زیر سایه امکان کاندیداتوری آقای رییسی، چراغ خاموش خود را مشغول به کار ریاست مجلس نشان می‌دهد؛ حال آنکه این‌طور نیست. البته برخی می‌گویند تصمیم اعلام‌شده توسط نزدیکان ایشان مبنی بر عدم حضور به وضعیت‌شان در نظرسنجی‌ها نیز بازمی‌گردد که بعید است با این اشتیاقی که در طی ماه‌های اخیر از ایشان دیدم موضوع نظرسنجی‌ها برایشان اهمیتی داشته باشد. آقای قالیباف همان‌طور که در یک انتخابات حداقلی توانست در راس لیست اصولگرایان وارد مجلس شود این‌بار نیز به امید مشارکتی در همان رقم و حدود می‌خواهد رئیس‌جمهور باشد. تکلیف حضور یا عدم حضور ایشان تنها با کاندیداتوری آقای رییسی مشخص می‌شود وگرنه تلاش او برای رسیدن به پاستور جدی است و مدت‌هاست خودش و نزدیکانش در مجلس، کار و امور خانه ملت را منوط به همین مسئله کرده‌اند.
منبع: روزنامه سازندگی