بعد از اتفاقی كه برای اقای نجفی رخ داد، شما توییتی منتشر كردید كه با انتقاداتی رو‌به‌رو شد. برخی از فعالان سیاسی كه بعضا در نگاه جریان با شما هم‌سو بودند و برخی از كاربران فضای مجازی رویكرد و تحلیل شما را در این اتفاق انتقام‌جویانه می‌دانند و معقتدند كه شما همچنان از شهردار نشدن گزینه مطلوب كارگزاران گلایه دارید. پاسخ شما به این انتقادات چیست؟
توییتی كه نوشته‌ام كاملا روشن بود. ضمن این كه در محتوای توییتی كه نوشتم نقد و اعتراض متوجه آقای نجفی نبود.
البته مخاطبان توییت شما احتمالا كنایه به دستگاه‌های امنیتی یا كسانی كه به شهردار شدن ایشان اصرار می‌كردند، را متوجه شده‌اند اما به هر حال برداشت غالب این بود كه این توییت نوعی انتقام‌جویی از كسانی است كه نجفی را شهردار كردند. گویی نوعی خوشحالی از به اصطلاح «درست بودن تحلیل یا نظر شما در ان زمان مبنی بر انتخاب نكردن اقای نجفی برای شهرداری» در توییت وجود داشت؟
ما بحثمان ان روز این بود كه وقتی صحبت از كسب یك مقام می‌شود مثل همه جای دنیا روی مسائل خصوصی زندگی افراد ملاحظاتی مدنظرقرار می‌گیرد. مگر تو اروپا و امریكا و هر جای دیگر زندگی شخصی مسئولین مورد كنجكاوی قرار نمی‌گیرد. اگر كسی در زندگی خصوصی‌اش مشكلات و مسائل خارج از عرفی داشته باشد كه نه خودش، نه دوستانش و نه جریان متبوعش به مطرح شدن و علنی شدن ان راضی نباشند، بهتر است در ان سمت قرار نگیرد. این مسئله متاسفانه علی رغم تذكرهایی كه داده‌شد در مورد اقای نجفی مورد بی‌اعتنایی قرار گرفت. در واقع برداشت عده‌ای از این تذكرات برداشت سیاسی بود و فكر می‌كردند این حرف و حدیث‌ها از موضع سیاسی است. به همین دلیل هم نسبت به این موضوع بی‌توجهی كردند. می‌گفتند چرا باید فلان نهاد امنیتی یا هرجای دیگری درتعیین شهرداردخالت میكند.به محتوای حرف واستدلال توجه نمیشد. در حالی كه اگر این تذكرات مورد توجه قرار می‌گرفت و ایشان همچنان در پوزیشن غیرمسئول بود شاید آنقدر زندگی خصوصی ایشان مورد توجه قرار نمی‌گرفت و احتمالا این موضوع در بعد خانوادگی و در حوزه شخصی ایشان نیز آنقدر حاد نمیشد.
یعنی شما یا كسانی كه نزدیكی فكری و جریانی به شما دارند در جریان انتخاب شهردار تهران مشخصا در مورد مساله خصوصی خارج از عرفی كه در مورد اقای نجفی وجود داشت برای سایر تاثیرگذاران در این انتخاب توضیح دادید اما باز هم تصمیم بر این شد كه اقای نجفی شهردار شود؟
من كه اطلاعات دقیق آنچنانی نداشتم اما نهادها و كسانی كه اطلاعات دقیق داشتند برای برخی مسئولان، برای خود آقای نجفی و كسانی كه در انتخاب شهردار دخیل بودند، توضیحاتی ارائه كردند. خطا و اشتباه نجفی این بود كه در عین حال كه تذكراتی داده‌شده بود این سمت و مسئولیت را قبول كرد، حال با اصرارشورا یا بدون اصرار.
برخی از كسانی كه دوستان ایشان نبودند ولی فكر می‌كردند اقای نجفی باید در این سمت قرار بگیرد اجمالا مسائل مربوط به زندگی ایشان را می‌دانستند اما فكر می‌كردند خیلی نباید وارد زندگی شخصی ایشان شد یا اگر كسی وارد این مسائل می‌شد، فكر می‌كردند با دیدگاه سیاسی وارد بحث شده‌است.
در صورتی كه به نظر من اختلافات سیاسی و دیدگاه‌های سیاسی را باید در جای خود نگه داشت اما راجع‌به مسائلی كه به عموم جامعه باز می‌گردد و مسائلی اجتماعی است و نباید همیشه عینك سیاسی بزنیم و از منظر سیاسی ببینیم. حرف من همین بود و من با ان توییت نخواستم كینه‌توزی نسبت به كسی داشته‌باشم برای تنبه كسانی بود كه آن روز فقط به دلیل این توجیهات و لجبازی‌های سیاسی و بخشی هم به دلیل مخالفت با مرحوم هاشمی و خانواده ایشان كارشورا و شهرداری را به این فضاحت كشاندند. و جالب است كه حالا بعد این ماجراها و خرابكاری‌ها پریشب جمع شدند و رفته‌اند منزل مرحوم هاشمی وعذرخواهی و اعتراف به خطا در حق ایشان كرده‌اند. گفته‌اند ما در حق هاشمی وخانواده جفا كرده‌ایم. در حالی كه بحث شخصی نبوده ونیست. ما با نجفی دوست و رفیق بودیم و خودم هم قبل از پذیرش مسئولیت شهرداری توسط ایشان و هم بعد از پذیرش مسئولیت توصیه كردم كه قبول شهرداری تهران به مصلحت ایشان نیست. من دو-سه بار تنهایی و یا با بعضی دوستان رفتیم منزل ایشان و خواهش كردیم كه وارد این كارنشوند ما از موضع دوستی این توصیه را داشتیم نه سیاسی وگرنه دشمنی با ایشان نداشتیم.
اما برخی فعالان سیاسی كه در فرایند انتخاب شهردار دخیل بودند، معتقدند كارگزاران در ابتدا از پیشنهاددهندگان حضور آقای نجفی برای شهرداری تهران بودند و حرف‌های امروز شما با حرف‌های زمان انتخاب شهردار متفاوت است.
موضع‌گیری‌ها و صحبت‌های من در گذشته موجود است. حرف‌های من به امروز و دیروز ربطی ندارد. من قبلا هم مصاحبه كردم و گفتم كه این انتخاب خوب نیست. هم به تنهایی و هم با چند نفر از دوستان به منزل اقای نجفی رفتیم و از ایشان خواهش كردیم و گفتیم كه به مصلحت نیست این سمت را بپذیرید. موضع‌گیری‌های من هم موجود است. ایشان و خانواده‌شان هم كه حضور دارند و می‌توانید، سوال كنید. مسئولان و كسانی كه در سمت‌های سیاسی بودند هم اطلاع دارند كه دیدگاه من نسبت به پذیرش مسئولیت از سوی ایشان چه بوده‌است. من هم در جلسات خصوصی و هم در جلسات عمومی این تذكرات را منتقل كرده‌بودم. من كه پیشگویی نكردم. گفتم كسی كه مسئولیت بالایی قبول میكند، نورافكنی به همه زوایای زندگیش تابانده می‌شود واین حق جامعه است. دیدگاه من این بود كسی كه در زندگی شخصی با چنین مسائل و گرفتاری‌هایی رو به رو است، جالب نیست در این سمت قرار گیرد و باعث طرح موضوعاتی از این دست در جامعه شود. در واقع ایشان نباید در سمتی قرار می‌گرفت كه احتمال مطرح شدن و پررنگ شدن این مسئله در زندگی خصوصی‌شان وجود دارد.
بنابراین مخالفت شما با حضور اقای نجفی در شهرداری تهران به این دلیل بوده كه شاید زندگی خصوصی ایشان همه جریان اصلاحات را تحت تاثیر قرار دهد. حال كه قتلی هم اتفاق افتاده ایا فكر می‌كنید این اتفاق یك موضوع شخصی است یا كل جریان اصلاحات را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
به هر حال طبیعی است. نمی‌توان افراد را از جریاناتی كه به آن منتسب هستند جدا كرد. اگر كسی در پست و مسئولیتی موفق باشد به پای مجموعه‌ای نوشته می‌شود و برعكس؛ عدم موفقیت ایشان یا اعضای شورای شهر یا شهرداری یا هر منصب دیگری به پای مجموعه اصلاحات نوشته می‌شود. مگر می‌توان این دو را از هم جدا كرد. مگر موفقیت دولت اقای روحانی یا عدم موفقیت ایشان در این مسئولیت را می‌توان از كسانی كه از روحانی حمایت كردند، جدا كرد؟ هر جریان سیاسی وقتی یك مسئولی را روی كار می‌آورد، خواه ناخواه عملكرد او هم به پای جریان نوشته می‌شود. همه ما این آسیب را در افكار عمومی و وجدان‌های خود داریم كه این موضوع به پای همه ما نوشته می‌شود. همان زمان هم با همین رویكرد موضع می‌گرفتیم كه مجموعه اسیب نبیند و بحث شخصی نبوده‌است. من شخص آقای جهانگیری و دوستان حزب اتحاد و مشاركت را با همه ارادت و رفاقتی كه داریم در این امر مقصرمی‌دانم. ما باید با مردم و نظام صادق باشیم. مسئولیت خطاهایمان را بپذیریم. و سعی نكنیم با یك جو جدید كه راه می‌اندازیم وبه هیچ‍وجه واقعیت ندارد، مسئله را به گردن این نهاد و آن ارگان بیندازیم. اشتباهات و اعمال خلاف هر كدام از مجموعه‌های نظام هم به جای خود.
منبع: روزنامه اعتماد