یادداشت

نیاز به منشور اصلاح‌طلبی

ستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال
 

فرزانه ترکان، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

قدمت تاریخی اصلاح‌طلبی به دوران مشروطه برمی‏گردد. دورانی که در آن مشروطه‌خواهان با یک اقدام فوری و عاجل به دنبال تغییر نبودند. لذا تغییر را با آگاه‏سازی مردم و انتشار روزنامه‏ها دنبال کردند، تا اینکه در اقشار تحصیلکرده جامعه کم‌کم پوست‌اندازی انجام شد و ایران به مشروطه رسید. هرچند مشروطه به اندازه کافی بالغ نبود و نتوانست نتیجه مناسب بگیرد اما این تجربه بسیار خوبی برای ماست که بدانیم نه باید جلوتر از مردم و نه عقب‌تر گام برداریم زیرا پیش رفتن با جامعه قطعا رمز پیروزی اصلاح‌طلبان و تمام حزب‏های جامعه است.

لذا در شرایط کنونی کشور، علاوه بر بحث اصولگرایی و اصلاح‌طلبی، بزرگ‌ترین مشکل مردم معیشت آنهاست. بنابراین باید تامل کنیم که آیا ما اصلاح‌طلبان برای حل معضلات معیشتی مردم برنامه‏ای داریم و آیا هرگز راهکار مشخصی در دورانی که دولت بیشترین فشارها و سختی‏ها را پشت سر می‏گذارد، تنظیم کرده‌ایم. اگر بنا فقط بر شعار دادن باشد که راحت‌ترین کار را برگزیده‌ایم. اصولگرایان همیشه منتقد دولت هم به غیر از هجمه‏های بیشمارشان، بهتر است که بیایند و راهکارهایشان را برای برون‌رفت دولت از مشکلات اقتصادی معرفی کنند. کشمکش‏های سیاسی و اینکه اصولگرایان گمان می‏کنند اگر زمام امور دست خودشان بود اوضاع بهتری داشتیم، جز دلسردی و دلزدگی میان مردم دستاورد دیگری نخواهند داشت. بنابراین اگر بخواهیم در انتخابات‏های آتی امید را دوباره به مردم بازگردانیم قطعا و بدون برنامه‏ای مدون موفق نخواهیم بود.

زمانی که در جامعه مدنی نوعی ایدئولوژی یا تفکری خاص شکل می‏گیرد و آن تفکر برای جذب مخاطبانش تلاش بسیاری می‏کند، قطعا باید اصول مشخصی را برای خودش مشخص کند. این اصول شامل تمام جنبه‏های اعتقادی و فکر‏هایی است که در مورد مواضع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تعریف می‏شود.

اتفاق خوبی که در سال‏های اخیر افتاده، وحدت احزاب اصلاح‌طلب در شورای عالی اصلاحات است. شورای عالی اصلاحات سعی کرد از افراد مشترکی حمایت کند و حرف‏های مشترکی بزند اما درکنار همین اتفاق خوب، مساله تأسف بار پیش آمده این است که هیچ منشوری برای اصلاح‌طلبی تاکنون نوشته نشده  و به طور اجماع هم روی کاغذ نیامده است.

این درحالی است که حتی خود اصلاح‌طلبان هم طیف اصلاح‌طلبی را به طور دقیق نمی‏شناسند حتی نمی‏دانیم که مواضع‌مان در مشکلات اجتماعی، تصمیم‌گیری‏های سیاسی و اقتصادی مشخصا چیست. امروز برای اصلاح‌طلبان که در برخی موارد با یکدیگر اختلاف نظر دارند و در مواردی متفق هستند، بهترین فرصت جهت نوشتن این منشور در شورای عالی اصلاح‌طلبان است تا بتوانند اتفاق نظر طیف‏های معتدل یا تندروتر را جذب کنند.

 نوشتن منشور اولا موضع اصلاح‌طلبان را در موارد مختلف مشخص می‏کند و اگر می‏خواهیم در موارد اجرایی و تصمیم‌گیری‏ها در مجلس افرادی را معرفی کنیم، باید مطمئن شویم که آن افراد به منشور نوشته‌شده اعتقاد دارند. تا الان اینطور نبوده است. هر فردی که مثلا عکس آقای خاتمی یا آیت الله هاشمی رفسنجانی را همراه داشت اصلاح‌طلب شمرده می‏شد و این درحالی است که صرفا طرفداری فرد یا افرادی از مساله‏ای اصلاح‌طلبانه، حمل بر اصلاح‌طلب بودنشان نیست. زیرا با همین تفکر است که دربسیاری از موارد بسیار راحت برخی را وارد لیست اصلاح‌طلبان کردیم و وارد مجلس و شورای شهر شدند اما معلوم نیست که مواضع اینهایی که به واسطه لیست اصلاح‌طلبی رای آوردند چیست. ما هم اعلام مواضع نکرده ایم که آنها چه تفکری دارند.

البته حزب کارگزاران جزو احزابی بوده که این منشور را به صورت پیشرو در ابتدای فعالیتش نوشت. این حزب در منشور نوشته است افکارش ایدئولوژی‌های سیاسی، مواضع اجتماعی و اقتصادی‏اش چیست. گمان نمی‏کنم که احزاب دیگر به این شکل چنین منشوری را تدوین کرده باشند که اگر هم تهیه کردند هنوز خیلی کامل و جامع نیست.

ما در شورای عالی اصلاح‌طلبان قبل از اینکه بخواهیم روی افراد چانه‌زنی کنیم، در نگارش منشور فکری اصلاح‌طلبان چانه‌زنی کنیم. وقتی این منشور را نوشتیم آن موقع هر فردی که بخواهد از طرف این شورا وارد لیست‏ها شده یا برای کاندیداتوری مجلس یا شورا یا ریاست‌جمهوری معرفی شود باید اول ببینیم با خط کشی منشور اصلاح‌طلبان چقدر هماهنگ است و چقدر همخوانی دارد. پس از آن اگر فرد انتخاب شد  آن وقت مطالباتمان از او باید بر اساس این منشور باشد. و اگر خارج از منشور بود مشخص می‏شود که آن فرد با اصلاح‌طلبان همراه نیست یا حتی زاویه دارد. ما باید اصلاح‌طلبی را تعریف کنیم نه اینکه با عنوان اصلاح‌طلب بودن افراد از آنها حمایت کنیم یا اینکه بخواهیم کسی را رد کنیم.

نماد اصلاح‌طلبی را اصلاح‌طلبی می‏دانیم نه برانداز بودن. لذا باید بپذیریم اصلاح‌طلبی یعنی امکان تغییر و اصلاح آنچه اکنون در جامعه وجود دارد. برخی از تندروی‏ها که دوستان اصلاح‌طلب در سال‏های گذشته انجام داده‏اند، قطعا منطقی نبوده است. جامعه ایران نیاز مبرمی به پوست‌اندازی دارد. لذا باید سطح آگاهی مردم را بالا ببریم تا بتوانیم هرچقدر سخت مواضع اصلاحی و موضوعاتی را که بر آن اشراف داریم، پیش ببریم. مسائلی را که در حیطه اختیارات اصلاح‌طلبان نیست و به‌راحتی هم تغییر پیدا نمی‏کند، در نتیجه فرهنگ‏سازی اطلاع‌رسانی کنیم. درغیر این صورت موضع‌گیری‏های تند و براندازانه‏ای که برخی افراد از روی ناآگاهی اتخاذ می‌کنند، ما را‌ به بیراهه می‏کشاند.

منبع: روزنامه سازندگی

حزب کارگزاران سازندگی

تماس با ما

آدرس: تهران، خیابان پاسداران، انتهای نگارستان پنجم، پلاک 8

تلفن: 22841608 (021)

ایمیل: info @ kargozaran.net

نقشه

کارگزاران در شبکه های اجتماعی