رضا امراللهی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

موضوع زمین‌خواری در شمال تهران به‌خصوص در محله لواسانات یکی از موضوعاتی است که صدای بسیاری از محلی‏ها، مسئولان و فعالان محیط‌زیست را درآورده است. کار به جایی رسیده که مسئول اداره اوقاف شهرستان لواسان به اتهام زمین‌خواری و واگذاری زمین‏های وقفی، دستگیر می‏شود. زمین‌خواری و تخریب محیط طبیعی در این منطقه به حدی است که اگر این شهرستان را پایتخت زمین‌خواری بنامیم پر بیراه نگفته‌ایم. البته این اتفاق خود‌به‌خود رخ نداده است و قطعاً محصول بی‏تدبیری مسئولان در دوره‏های مختلف است، به‌طوری‌که می‏شد با اجرای یک طرح عمومی در این زمین‏ها کاری کرد که به جای ویلا‏سازی عده‏ای ثروتمند عموم مردم از این زمین‏ها و آب و هوای آن استفاده کنند. یکی از برنامه‏هایی که قرار بود در این منطقه اجرا شود و به دلایل مختلف منتفی شد انتقال دانشگاه خواجه‌نصیر به این زمین‏ها بود.

بنده از سال 76 تا 80 رئیس دانشگاه خواجه نصیر بودم. برای توسعه دانشگاه با بنیاد شهید مذاکراتی را داشتیم و قرار شد 330 هکتار از زمین‏های لواسانات که متعلق به شاه و خانواده‏اش بود به دانشگاه اختصاص داده شود. البته این مصوبه شورای انقلاب فرهنگی بود که خانواده شاه اگر می‏خواهند زمین‌هایشان را پس بگیرند باید بیایند در ایران این کار را انجام دهند. آنها نیامدند و این زمین‏ها هم یا در اختیار بنیاد شهید یا بلاتکلیف بود. به‌هر‌حال ما قرارداد واگذاری این زمین‏ها به دانشگاه خواجه‌نصیر را به ازای پرداخت یک‌سوم مبلغ با بنیاد شهید امضا کردیم. در این مسیر آقای خاتمی بسیار به من کمک کرد. هدف ما این بود که همه مجموعه دانشگاه را به این منطقه انتقال دهیم که اگر این اتفاق می‏افتاد این دانشگاه بهترین دانشگاه تهران می‏شد چون هم دانشگاه جوانی بود و هم اینکه مقدمات خوبی برای تبدیل شدن به یک دانشگاه طراز اول را داشت. کار تا مراحلی پیش رفت و خیلی‏ها هم ما را در این زمینه تشویق می‏کردند اما به‌تدریج مخالفت‏هایی با این موضوع آغاز شد که ثروتمندان لواسانات از قدرتمند‌ترین آنها بودند. گروه دوم بعضی از اساتید دانشگاهی بودند که در داخل تهران دفتر داشتند و نمی‏خواستند محل کارشان بیرون از شهر باشد، مخالف سوم وزارت علوم و شخص آقای دکتر معین بودند که با ما در این زمینه همکاری نکردند.

 حتی یادم است که به دانشجوها گفتند این اقدام بنده سیاسی است و می‏خواهند با این انتقال دانشجوها را از شهر دور کنند تا از اعتراضات دانشجویی جلوگیری کنند و...

با همه تلاش‏هایی که من در این زمینه انجام داده بودم متاسفانه به دلیل اینکه نظرات من با آقای دکتر معین هم‌راستا نبود از ریاست این دانشگاه کنار گذاشته شدم و به وزارت نیرو رفتم.

رئیس دانشگاه بعدی به جای پولی که بابت این زمین‏ها به بنیاد شهید پرداخت کرده بودیم سه آپارتمان در داخل شهر برای دانشگاه گرفت و آن زمین‏ها به حال خود رها شد و امروز می‏بینیم که این منطقه پر از ویلاهای ثروتمندان تهران شده است و همه این زمین‌خواری‏ها و تخلفاتی که هر روز در رسانه‏ها مطرح می‌شود در همان زمین‏هایی صورت می‏گیرد که روزی قرار بود دانشگاه شود و به جای عده‏ای خاص جوانان این کشور از آن بهره ببرند.

منبع: روزنامه سازندگی