سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران

برخلاف آنچه طی روزهای گذشته گفته شد تصور من بر این است دولت مدیریت و کنترل مناسبی در مسئله مدیریت بحران کرونا و مقابله با آن داشته است. قرنطینه عمومی و انتقاد از اینکه چرا دولت به صورت عمومی برخی شهرها را تعطیل نکرد، انتقاد به جایی نیست کما اینکه چین بعد از اعمال قرنطینه عمومی در ووهان متوجه شد که این روش چندان مناسب نیست. قرنطینه نسبی، رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی و آموزش‌های لازم در زمینه رعایت بهداشت شخصی الزاماتی بود که دولت از طریق رسانه‌ها آن را پیگیری کرد و البته تاثیرات مثبت خود را نیز داشت. در حال حاضر در اکثر کشورها همین روش را در پیش گرفته‌اند و کمتر کشوری است که به صورت کلی یک شهر را قرنطینه یا همه جا را تعطیل کرده باشد. حتی کره هم همین روش را در پیش گرفته است و به خاطر کم بودن جمعیت توانسته است بهتر از ایران عمل کند.

این روش در بیش گرفته شده بسیار موثرتر از تعطیلی عمومی است که ممکن است به همراه خود بحران‌های زیادی را برای اقشار پایی نتر جامعه داشته باشد و در مقابل نیز بخشی از نیرو و توان دولت باید صرف مدیریت و امدادرسانی به یک شهر کاملا تعطیل شود.

همکاری مردم هم در ایام قرنطینه مناسب بود. همین امروز هم شاهد هستیم که جمعیت حاضر در خیابان‌ها به شکل محسوسی کاهش پیدا کرده است و در سه هفته اول اعمال طرح فاصله‌گذاری اجتماعی مردم همکاری خوبی در زمینه عدم خروج از منازل داشتند اما به نظر می‌رسد به هر حال این شرایط برای مردم سخت شده و تا اندازه‌ای رفتار مردم در این زمینه تغییر کرده است. از این حیث شاید تحمل خانه‌نشینی در دراز مدت برای مردم سخت شده باشد.

در مقابل تاکید مکرر بر رعایت طرح فاصله‌گذاری اجتماعی می‌تواند بسیار موثر باشد کما اینکه صداوسیما باید به‌صورت ویژه برنامه‌های مبنی بر یادآوری و آموزش موضوع فاصله‌گذاری اجتماعی و رعایت بهداشت شخصی را تداوم بخشد. در این بین رفتار فردی در بحران کرونا از مدیریت دولت در این زمینه حیات یتر و مهم‌تر است و به همین دلیل است که مکرر بر مسئله ایزوله فردی و فاصله‌گذاری اجتماعی تاکید می‌شود. در واقع خودقرنطینه‌گی یا ایزوله فردی انواعی خاص از حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی هستند.

اینکه در مراکز عمومی و اداراتی که به‌خاطر نوع فعالیت آنها امکان تعطیلی وجود نداشته است، در بدو ورود تب‌سنجی صورت می‌گیرد و یا درباره استفاده از دستکش و ماسک تذکرات مکرر داده می‌شود و حتی این موارد در اختیار کارمندان قرار می‌گیرد اتفاق بسیار مهمی است. این رویه باید تداوم داشته باشد. در حال حاضر که ما هنوز به وضعیت با ثباتی در خصوص اپیدمی در کشور نرسیده‌ایم، تخفیف اقدامات شامل فاصله‌گذاری فیزیکی همگانی می‌تواند بسیار خطرناک بوده و عوارض بهداشتی و اقتصادی خیلی بیشتری به جامعه تحمیل کند. علاوه بر این اخیرا رئیس‌جمهور تاکید کردند که فاصله‌گذاری اجتماعی به فاصله‌گذاری اجتماعی هوشمند تبدیل می‌شود و دستوراتی درباره تدوین دستورالعمل‌های این موضوع داده‌اند. البته در این مرحله از این طرح، پروتکل‌های بهداشتی باید به گونه‌ای طراحی شود که همه مردم اعم از ارباب رجوع، کارمند، کارگر و کاسب بدانند و مطمئن باشند در محیط کار و بیرون از خانه با رعایت این پروتکل‌ها می‌توانند درصد بالایی اطمینان خاطر داشته باشند که از سلامتی برخوردار خواهند بود.

باید در نظر داشته باشیم که اگر کرونا برای مدتی باقی بماند باید آن را به گونه‌ای مدیریت کنیم که زندگی مردم با مشکل توأم نباشد. باید بدانیم صدمات اصلی اقتصادی کرونا متوجه اقشار ضعیف جامعه است و مردم از دولت انتظار دارند که اجازه ندهد کرونا سلامت و معیشت آنان را نابود کند و این بدان معنا است که هم باید سلامت مردم را حفظ کنیم و هم معیشت و وضعیت اقتصادی آنان را تامین کنیم.

از این حیث انتظاری که از دولت می‌رود برنامه‌ریزی در جهت حمایت از این اقشار است. تصور نمی‌کنم انتظار تعطیلی عمومی از دولت انتظار به‌جا و منطقی باشد و در زمینه اینکه چرا کشور تعطیل نمی‌شود و تا زمان از بین رفتن ویروس کرونا هم تعطیل نمی‌ماند، اتهامی به دولت وارد نیست.

منبع: روزنامه سازندگی