غلامحسین کرباسچی، دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی ایران

به نظرم حضور هاشمي در همه بحران‌هاي کشور از آغاز انقلاب مشابه هم و مبتني بر چند ويژگي مهم و تعيين ‌کننده بود. يقينا امروز هم اگر هاشمي بود با همين ويژگي‌ها وارد اين گود مي‌شد و نقش بسيار کارساز‌ي را بازي مي‌کرد. مهمترين نکات ملاک هاشمي در بحران‌ها اينها بودند.
۱- به عنوان يک مدير برتر و عالي ‌رتبه سعي داشت در تحليل درست از ماهيت بحران وکسب اطلاعات دقيق واز منابع متنوع وتلاش براي اشراف تام بر صحنه حادثه. به شدت تلاش مي‌کرد کاناليزه نشود و آنچه واقعيت حوادث هست را بفهمد. علاوه بر اطلاعاتي که از سيستم‌هاي امنيتي و سياسي و خبري مي‌گرفت و با زيرکي و هوشياري آنها را بررسي و تحليل مي‌کرد گاهي از خود ميدان هم مستقيم گزارش مي‌گرفت يا احيانا کساني را مستقيم مي‌فرستاد تا دچار اطلاعات امنيتي‌ها نشود. گاهي پاسداران خودش را يا بچه‌ها را يا افراد مختلف مورد اعتماد را مأموريت مي‌داد که در محل حاضر شوند تا گزارش بي‌واسطه و سالمي را دريافت کند.
۲- وقتي به جمع ‌بندي مي‌رسيد با شجاعت تمام تصميم مي‌گرفت ولو اينکه برخلاف خواست سازمانها يا افرادي باشد. نه از برگشت و تعديل در تصميمات واهمه داشت ونه در مقابل از شايعات و حرف و حديث‌هاي حاشيه‌اي.
۳- حتما درباره مسئله به تصميم مي‌رسيد و شجاعت تصميم‌ گيري داشت. بحران به حال خود و در امان خدا رها نمي‌شد و تکليف را براي همه روشن مي‌کرد. در عين حال با همه وجود و با مايه گذاشتن از خود کار را پيش مي‌برد و با بيان و توجيهات قانع‌ کننده همه را حتي ديگر مسئولين قوا و حتي رهبري را قانع مي‌کرد. (واقعا تا پاي جان پيش مي‌رفت. نمونه جريان پذيرش قطعنامه و اصرار به امام و حتي اعلام آمادگي براي محاکمه و اعدام. و بسياري نمونه‌هاي ديگر که فراوان به ياد داريم).
۴- هرگز فقط به مسأله از ديدگاه اجرائي و حکومتي نگاه نمي‌کرد. حتماً مسائل طرف مقابل را بخصوص اگر در ارتباط به زندگي ومنافع مردم مربوط مي‌شد را دقيق بررسي و مطرح مي‌کرد واز اين جهت بود که نهايتا تصميمات تا حدود زيادي جامع‌الاطراف، متعادل و براي همه اطراف قابل قبول مي‌نمود.
نمونه خيلي زنده‌اي که در ذهن من هست و به خصوص از اين جهت که يک بازگشت جدي از تصميمات مهم اخذ شده براي مسأله حياتي کشور بود و عموم دستگاه‌هاي ذيربط مخالفت جدي مي‌کردند، توقف تعديل اقتصادي سال ۷۳-۷۴ بود. با همه تأکيدي که قبل از توقف خود ايشان روي مسائل تعديل اقتصادي داشت و بار‌ها در سخنراني عمومي (و فکر مي‌کنم حتي نماز جمعه راجع به آن استدلال کرده بود) و خصوصي و جلسات دولت روي آن تأکيد و با حرارت حرف زده بود و حتي گفته مي‌شد مسأله صرف‌نظر از اثرات مهمي که در اقتصاد داشت براي دولت و شخص ايشان حيثيتي است، اجراي تعديل را متوقف و حتي در جهت عکس و کمک‌هاي جديد و سوبسيد‌هاي مستقيم حرکت کرد. که داستان و جزئيات مفصل است.

منبع: روزنامه جمهوری اسلامی