سیدافضل موسوی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران
مولای متقیان، حضرت علی(ع) در وصیتی به فرزند بزرگوارش حضرت امام حسن‌مجتبی (ع) می‌فرمایند: «درست است که من به‌اندازه پیشینیان عمر نکرده‌ام اما در کردار آنها نظر افکندم و در اخبارشان اندیشیدم و در آثارشان سیر کردم تا آنجا که گویا یکی از آنان شده‌ام.»
به‌جز این فرمایش امیر، آموزه‌های ایرانی و بین‌المللی همواره بر اهمیت استفاده از تجربه تاکید دارند. این رویه در بسیاری از مدیران و مسئولان پیشین کشور ما نیز وجود داشت و با مشورت با چهره‌های با تجربه فارغ از تقسیم‌بندی سیاسی راهبردهای خود را اتخاذ و تصمیمات کلان را می‌گرفتند. متاسفانه اما در دولت سیزدهم و مجلس یازدهم شاهد رویه‌ای خلاف این مساله هستیم. گویی همه امور کشور درگیر لجبازی این جریان سیاسی مستقر در مجلس و دولت با تجریبات شده و هدف تنها تغییر رویه‌های موجود برای انتقام سیاسی از گذشتگان خود است. در یک نمونه روشن در ارتباط با تغییر رویه تغییر ساعت به‌خوبی می‌بینیم که چگونه مجلس در اقدامی عجیب رویه‌ای امتحان پس داده را منتفی کرد و حالا برای توجیه یک اقدام اشتباه که متاسفانه دولت نیز در قبال آن سکوت کرد و با مجلس همراه شد، هر روز تدابیر جدیدی در این زمینه اتخاذ می‌شود که به‌جای اینکه باری از این مصوبه و قانون اشتباه در ارتباط با ثبات ساعت‌ها را بردارد، خود باز جدیدی بر زندگی مردم است.
بسیار ضروری به نظر می‌رسد که یک نفر از این آقایان بپرسد با این عدم تغییر ساعت چه دستاوردی به کشور اضافه کرده‌اند؟ جز ایجاد تدابیر اشتبا‌ه‌تر از قبیل، آغاز کار از ۶ صبح چه دستاوردی برای کشور و نظام اداری می‌تواند داشته باشد؟ چرا در هر کار به شعار اکتفا می‌کنند؟ بسیاری از اقدامات مجلس و دولت ناشی از بی‌توجهی به تجربیات قبلی خودمان و تجریبات جهانی است و این تا به امروز بارها اثبات شده اما با منطق آقایان که از اساس بسیاری از آنها در مجلس تجربه کافی در اداره امور ندارند به رویه‌ای که در همه جای دنیا امتحان پس داده، دهن کجی می‌کنند؟
در بسیاری از موارد این اشتباهات سال‌ها ادامه پیدا می‌کند و با از دست دادن زمان زیادی به تصمیم و نتیجه‌ای که باید زودتر از اینها اتخاذ می‌شد، می‌رسیم. به‌طور مثال امروز -چهارشنبه- رئیس دولت برای افتتاح پروژه‌هایی در ارتباط با استفاده از فیبر نوری برنامه خواهند داشت. هفته گذشته نیز در جلسه‌ای که بنده نیز حضور داشتم اعلام شد که باید برای پیشبرد امور، فیبر نوری را توسعه دهیم تا همه ارتباطات کشور اعم از اینترنت و تلفن ثابت و سیار از طریق فیبر نوری برقرار شود و بر اساس اعلام خود دولت ۲ هزار میلیارد تومان برای این اقدام هزینه شده است. به خاطر دارم حدود دو دهه پیش چقدر اصرار شد تا کشور روی موضوع فیبر نوری سرمایه‌گذاری کند. در زمان آقای معتمدی ما هر چه اصرار کردیم که این فیبر نوری در زیرساخت‌های کشور الزامی است و باید روی آن کار کرد توجهی نشد. فقط درآمد آن زمان کشور با انتقال دیتاهای کشورهای مختلف از طریق ایران و ترانزینی که از طریق ایران انجام می‌شد، می‌توانست که میلیارد دلار در سال باشد، در حالی که کل هزینه شاید هنوز یک میلیارد نمی‌شد. حالا وزیر ارتباطات از صرف اعتبار ۲ هزار میلیارد تومانی برای این پروژه می‌گوید. البته سال‌هایی که از دست رفته و درآمدی که می‌توانست عاید کشور بشود و نشد، جای خود باقی است.
فیبر نوری امروز هم برای کشور لازم است و به نوبه خودم از وزیر ارتباطات که بالاخره با اهمیت زیاد این اقدام را پیگیری کردند، قدردانی می‌کنم. این امکان می‌تواند برای کشور درآمدزا باشد و در حوزه‌های آموزش و صنعت و تجارت نیز کارایی بالایی را به ارمغان بیاورد. امید است همین نمونه‌ها و تجربیات برای دولت و مجلس درسی در راستای دوری از لجبازی سیاسی و به کارگیری تجربیات تلقی شود تا بتوان از بسیاری از تنش‌ها دوری کرده و به بسیاری از دستاوردها دست پیدا کرد.
منبع: روزنامه سازندگی